Son Þafak (Son Safak)

Dolunay parlak görünmüyor bu gece
Benim toprak dolu kör gözlerime
Son þafaðýn sökmesini beklerken
Karanlýklar geceden taþýyorlar yine

Ruhumu yalnýzlýkla dolduruyorlar
Bedenim titriyor soðuk gecede
Kayalýklarýn üzerinde oturup
Kendimi dalgalarýn sesine verirken

Uzaklardan rüzgarýn þarkýsý geliyor
Belki de þu yalnýz ufuklardan
Mezarýmýn yanýnda durup
Kendimi geceye teslim ederken

Afáquicos pasado (último amanecer)

No parece brillante esta noche de luna llena
Ciego mis ojos se llenaron de tierra
Última þafaðýn sökmesini espera
Noche en la oscuridad de nuevo taþýyorlar

Yalnýzlýkla llenan mi alma
Mi cuerpo estaba temblando toda la noche en el frío
Siéntese en Kayalýklarýn
Cuando la voz dalgalarýn

El viento viene de muy lejos þarkýsý
Quizás el momento solo horizontes
De pie junto a Mezarýmýn
Cuando me entregó la noche

Composição: