Mogi?a
Ogie? spopieli me cia?o,
Wiatr si? podniesie z mych prochów,
By po tym, co pozosta?o,
Drzewa nuci?y bez szlochu;
Li?cie przykryj? miejsce, Gdzie krew
zab?ys?a
P?omieniem;
Zb??kany kto? t?dy jeszcze
odejdzie z martwym
spojrzeniem,
Jesienny deszcz zmyje ?lady
I bagna rozleje szerokie, By miesi?c patrz?c
si?
Blady ?wiat?o swe zes?a? potokiem;
Gwiazdy jeszcze zapadn? w pos?pne te
rozlewiska;
I przera?one odgadn? jak ciemno??
staje si? bliska.
Mogi?a
Ogie? spopieli mi cuerpo,
El viento levantará mis cenizas,
Para que después de lo que quedó,
Los árboles murmuren sin llorar;
Las hojas cubrirán el lugar,
Donde la sangre brilló
con fuego;
Alguien confundido por aquí aún
se irá con una mirada muerta,
La lluvia de otoño borrará las huellas
Y los pantanos se extenderán amplios,
Para que la luna mirando
Su pálido brillo lo derrame como un arroyo;
Las estrellas caerán aún en esas
inundaciones lentas;
Y aterrorizadas adivinarán cómo
la oscuridad se vuelve cercana.