395px

Yemanjá

Além do Mapa

Yemanjá

Amava o sol e as estrelas, mas não suportava o seu calor
Sentia o frio do suspense, mas não enxergava ou sentia sabor
Ia no mar e se afogava, mas não engolia a água com sal
Era a mais pura menina que até Iemanjá teve dó
De levar pro fundo do mar
De levar

Coitado de Pedro Sampaio que amava Rosinha, no mar pereceu
Andava na beira da praia gritando, chamando por "meu bem"
De longe ele só escutava o eco dizendo "ela não vem"
De longe ele só escutava o eco dizendo "ela não vem"
Não vem, ela não vem
Não vem

É só o mar que limpa a alma
É só o mar que leva e traz
É só o mar que não tem piedade
É só o mar que me deixa saudade

Yemanjá

Amaba al sol y las estrellas, pero no soportaba su calor
Sentía el frío del suspenso, pero no veía ni sentía sabor
Iba al mar y se ahogaba, pero no tragaba el agua salada
Era la más pura niña que hasta Yemanjá tuvo compasión
De llevar al fondo del mar
De llevar

Pobre Pedro Sampaio que amaba a Rosinha, en el mar pereció
Caminaba por la orilla de la playa gritando, llamando por 'mi amor'
A lo lejos solo escuchaba el eco diciendo 'ella no viene'
A lo lejos solo escuchaba el eco diciendo 'ella no viene'
No viene, ella no viene
No viene

Es solo el mar que limpia el alma
Es solo el mar que lleva y trae
Es solo el mar que no tiene piedad
Es solo el mar que me deja nostalgia

Escrita por: