Obsesii
Ne prind zorii
Si noi ne iubim prin mansarde
Penurii de timp
Se rup norii
Cand ne auzim de aproape
Ce sunet sublim
Exilati ne construim
Universul peste noapte
E normal sa ne dorim
Cand ardem
Devin obsesii cand e totul carnal
Ne leaga funii de iluzii trucate
Si poate vinul asta e prea amar
Ca eu te vreau acum mai mult de o noapte
Devin obsesii cand e totul carnal
Ne leaga funii de iluzii trucate
Si poate vinul asta e prea amar
Ca eu te vreau acum mai mult de o noapte
Ne prind zorii in reverii
Strans in brate mereu sa ma tii
Inchid ochii ce simfonii
Eu nisipul tu valurile marii
Exilati ne construim
Universul peste noapte
E normal sa ne dorim
Cand ardem
Devin obsesii cand e totul carnal
Ne leaga funii de iluzii trucate
Si poate vinul asta e prea amar
Ca eu te vreau acum mai mult de o noapte
Devin obsesii cand e totul carnal
Ne leaga funii de iluzii trucate
Si poate vinul asta e prea amar
Ca eu te vreau acum mai mult de o noapte
Ziua de maine vreau sa inceapa tot cu tine
Prefer aici, decat straina printre oameni
Pe jos petalele din trandafirii galbeni
Ziua de maine nu ne-o garanteaza nimeni
Prefer in doi, decat straina prin multime
Vorbim cu toti fara sa ne auda nimeni
Obsesiones
Ne prindemos del amanecer
Y nos amamos en los áticos
Penurias de tiempo
Los cielos se rompen
Cuando nos escuchamos de cerca
Qué sonido sublime
Exiliados construimos
El universo durante la noche
Es normal desear
Cuando ardemos
Nos obsesionamos cuando todo es carnal
Nos atan cuerdas de ilusiones falsas
Y tal vez este vino es demasiado amargo
Porque te quiero ahora más que una noche
Nos obsesionamos cuando todo es carnal
Nos atan cuerdas de ilusiones falsas
Y tal vez este vino es demasiado amargo
Porque te quiero ahora más que una noche
Nos atrapan los primeros rayos del sol en ensoñaciones
Abrazados siempre para que me sostengas
Cierro los ojos, qué sinfonías
Yo, la arena, tú, las olas del mar
Exiliados construimos
El universo durante la noche
Es normal desear
Cuando ardemos
Nos obsesionamos cuando todo es carnal
Nos atan cuerdas de ilusiones falsas
Y tal vez este vino es demasiado amargo
Porque te quiero ahora más que una noche
Nos obsesionamos cuando todo es carnal
Nos atan cuerdas de ilusiones falsas
Y tal vez este vino es demasiado amargo
Porque te quiero ahora más que una noche
Quiero que el día de mañana comience contigo
Prefiero aquí que extraño entre la multitud
En el suelo, pétalos de rosas amarillas
El día de mañana nadie nos lo garantiza
Prefiero juntos que extraños entre la multitud
Hablamos con todos sin que nadie nos escuche