Contrails
We've grown too quickly
With open flaws and lack of grief
You have broken into me
You are the best kind of thief
The less we know
The more we seek
In these halls I take you in
The morning mint and your summer skin
I can read the books under your arms
In your eyes
Sleepless we wait to arrive
Only to leave
We're the undeveloped film
In tourists clothes
We're the keepsakes and souvenirs
Resting beneath the folds
These forgotten reminders
Are emblematic of everything
That we are and we will be
Or of almosts and could have beens
We just caught the tail end of a last call
You made it better for a short time
Standing in a long line
We've grown too quickly
With open flaws and lack of grief
The less we know the more we seek
Our lines uncrossed are the quiet crimes
Of the richest thieves
Condensstrepen
We zijn te snel gegroeid
Met open wonden en gebrek aan rouw
Je bent in me binnengebroken
Jij bent de beste soort dief
Hoe minder we weten
Hoe meer we zoeken
In deze zalen neem ik je op
De ochtendmuntthee en jouw zomerse huid
Ik kan de boeken onder je armen lezen
In je ogen
Slaaploos wachten we om aan te komen
Alleen om weer te vertrekken
We zijn de onontwikkelde film
In toeristenkleding
We zijn de aandenken en souvenirs
Die rusten onder de plooien
Deze vergeten herinneringen
Zijn emblematisch voor alles
Wat we zijn en wat we zullen zijn
Of voor wat bijna was en had kunnen zijn
We vingen net het staartje van een laatste oproep
Je maakte het beter voor een korte tijd
Staande in een lange rij
We zijn te snel gegroeid
Met open wonden en gebrek aan rouw
Hoe minder we weten, hoe meer we zoeken
Onze lijnen die niet gekruist zijn, zijn de stille misdaden
Van de rijkste dieven