Amaneceres (part. Diegote)
Tú no llegaste tarde sino justo a tiempo para estar conmigo
Éramos uña y carne, como dos amantes que ahora están unidos
Con las manos pegadas pero andando por diferentes caminos
En todos separados pero con los labios demasiado unidos
Amaneceres
Veo en tus ojos y llueve
Agua en mitad del desierto
Cuando despierto y me quieres
Si no sabes qué somos
Te voy a decir lo que eres
Un rayito de luz en la noche
Cuando las flores se mueren
Cuando las flores se mueren
Te has vuelto una necesidad
Como pa depender de ti
El mar ya se ha vuelto a calmar
El cielo vuelve a sonreír
No es lo mismo una herida que una cicatriz
Una te hace aprender y la otra recordar
Que cuando se hizo querías ser feliz
Y ahora te conformas con estar en paz
Amaneceres
Veo en tus ojos y llueve
Agua en mitad del desierto
Cuando despierto y me quieres
Si no sabes qué somos
Te voy a decir lo que eres
Un rayito de luz en la noche
Cuando las flores se mueren
Cuando las flores se mueren
Si te vas dejarás dentro tu huella
Sé que no hay otra como ella
Y si te quiero buscar
No sé dónde ir si te vas
Corro detrás aunque duela
Vales mas que cada pena
Que yo podría soportar
Solamente si te vas
Amaneceres
Veo en tus ojos y llueve
Agua en mitad del desierto
Cuando despierto y me quieres
Si no sabes que somos
Te voy a decir lo que eres
Un rayito de luz en la noche
Cuando las flores se mueren
Cuando las flores se mueren
Cuando las flores se mueren
Amaneceres
Cuando las flores se mueren
Amaneceres
Ochtenden (ft. Diegote)
Jij kwam niet te laat, maar precies op tijd om bij me te zijn
We waren als één, als twee geliefden die nu samen zijn
Met de handen aan elkaar, maar op verschillende wegen
Allemaal apart, maar met de lippen te dicht bij elkaar
Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt
Als je niet weet wat we zijn
Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken
Je bent een noodzaak geworden
Alsof ik van jou afhankelijk ben
De zee is weer gekalmeerd
De lucht begint weer te glimlachen
Een wond is niet hetzelfde als een litteken
De één leert je iets, de ander doet je herinneren
Dat toen het gebeurde, je gelukkig wilde zijn
En nu ben je tevreden met gewoon in vrede zijn
Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt
Als je niet weet wat we zijn
Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken
Als je gaat, laat je je spoor achter
Ik weet dat er geen ander zoals jij is
En als ik je wil zoeken
Weet ik niet waar ik heen moet als je gaat
Ik ren achter je aan, ook al doet het pijn
Je bent meer waard dan elke pijn
Die ik zou kunnen verdragen
Alleen als je gaat
Ochtenden
Ik zie het in je ogen en het regent
Water midden in de woestijn
Wanneer ik wakker word en je me wilt
Als je niet weet wat we zijn
Ik ga je vertellen wat je bent
Een straaltje licht in de nacht
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken
Wanneer de bloemen verwelken
Ochtenden
Wanneer de bloemen verwelken
Ochtenden