Boefje
Je hebt het spel verloren, ja, je wist het al lang
Dat er een einde aan zou komen, ook al was je niet bang
Dus ging je iedere keer een stapje verder
Je haalde je ideeen in je hoofd
Die jouw leven eens voorgoed konden bederven
Het zal wel meevallen, had je jezelf beloofd
Nu zit je daar gevangen, en je voelt je verraden
Je denkt: Zijn dat nou m'n vrienden, zijn dat kameraden
Toen al die Wouten jou die ochtend kwamen halen
Jouw moeder sprakeloos, oh nee, dit is niet waar
Toen voelde je dat jij voortaan zou balen
Van dat soort vrienden, die doen niks voor elkaar
't Was toch zo verdienstelijk met dat tuig op stap te gaan
Zelfs had je nu en dan een grote mond
Je wist wel hoe een grietje aan de haak is te slaan
Als jij maar in hun belangstelling stond
Maar zonder al die meiden
Dan werd het pas gezellig en pas interessant
En na zo'n twintig pils
Had je jezelf en ook je vrienden niet meer in de hand
Dan wist je ergens nog een BMW te staan
En zonder zorgen, volgezopen, de weg op te gaan
Wat moest je met die tweede keuze autoradio
Die raak je aan de straatstenen niet kwijt
Zo'n kamera koopt toch alleen een grote idioot
Jouw jatten werd een zatte sportwedstrijd
Toch werd het steeds benauwder
Toch zat je hem te knijpen als een ouwe dief
Die Wouten zijn niet achterlijk
Die laten iemand zingen voor hun eigen gerief
Heb jij die auto het kanaal in geduwd
En wie stak hem daarvoor nog in brand
Heb jij toen die winkelruit ingegooid
Hoe kon je toch zo stom zijn, hoe kreeg je 't voor elkaar
Voor zoiets kreeg je vroeger vlot een jaar
Maar goed dat je geen messen of schietijzers draagt
Al zag je zelfs daarin soms geen gevaar
Het leven gaat verder, je hebt je lesje geleerd
Met uitschot als vrienden, dan gaat het verkeerd
Nog even een gesprekje met je vader
Nog even een keer biechten zonder God
Maar nooit meer een woord met een verrader
Wat jij ziet zitten, maakt hij toch weer kapot
Pillín
Perdiste el juego, sí, ya lo sabías desde hace tiempo
Que llegaría a su fin, aunque no tenías miedo
Así que cada vez ibas un paso más allá
Tenías ideas en tu cabeza
Que podrían arruinar tu vida para siempre
Te consolaste pensando que no sería tan grave
Ahora estás ahí atrapado, y te sientes traicionado
Piensas: ¿Son esos mis amigos, son esos camaradas?
Cuando todos esos polis vinieron a buscarte esa mañana
Tu madre sin palabras, oh no, esto no puede ser real
Ahí sentiste que a partir de ahora te arrepentirías
De tener amigos así, que no hacen nada por los demás
Era tan gratificante salir con esa pandilla
Incluso tenías una gran boca de vez en cuando
Sabías cómo engatusar a una chica
Siempre y cuando estuvieras en su interés
Pero sin todas esas chicas
La diversión y el interés llegaban
Y después de unas veinte cervezas
Ya no te tenías ni a ti ni a tus amigos bajo control
Entonces encontrabas un BMW por ahí
Y sin preocupaciones, completamente ebrio, salías a la carretera
¿Qué ibas a hacer con esa radio de segunda mano?
No la vendías ni en el mercado negro
Solo un idiota compraría algo así
Robar se convirtió en un deporte borracho
Aun así, la situación se volvía más tensa
Sentías la presión como un ladrón viejo
Los polis no son tontos
Hacen cantar a alguien para su propio beneficio
¿Fuiste tú quien hundió el auto en el canal?
¿Y quién lo incendió antes?
¿Fuiste tú quien rompió la vitrina de la tienda?
¿Cómo pudiste ser tan estúpido, cómo lo lograste?
Antes, por algo así, fácilmente te daban un año
Menos mal que no llevas cuchillos ni pistolas
Aunque a veces ni siquiera veías peligro en eso
La vida continúa, aprendiste tu lección
Con basura como amigos, todo sale mal
Una charla rápida con tu padre
Confesar una vez más sin Dios
Pero nunca más una palabra con un traidor
Lo que tú construyes, él lo destruye de nuevo