Robert-jan
Ik zie je gaan, ik roep je naam
Maar jij loopt door, je blijft niet voor me staan
Ik weet wel wat jij van mij vindt,
een beetje sloom, een zielig kind
Maar ik kan niet zonder jou bestaan
Ik ben alleen, daar gaat alweer een traan
´s Avonds laat, de regen slaat
Tegen mijn bril, ik loop verder over straat
Jij gaat vast weer naar een feest,
Ik ben een keer op zo´n feest geweest
Je vriendinnen dromden om je heen
´t Was stervens druk en ik zat maar alleen
12 uur, ik lig in bed
Ik lees een boek, oh jongens wat een pret
Waarom kijk je mij nooit aan?
En waarom zie je mij nooit staan?
Ook op school ben ik altijd te veel.
De pindakaas, blijft plakken, in mijn keel
Robert-Jan, jij bent de man
Ik weet dat ik, je toch niet krijgen kan
Jij verloofd je met een del
Ik maak me van kant, Robert dank je wel
Robert-jan
Te veo irte, te llamo
Pero tú sigues, no te detienes frente a mí
Sé lo que piensas de mí,
un poco lento, un niño patético
Pero no puedo existir sin ti
Estoy solo, ahí va otra lágrima
Por la noche, la lluvia golpea
Contra mis lentes, sigo caminando por la calle
Seguramente vas a una fiesta de nuevo,
Una vez fui a una de esas fiestas
Tus amigas se agolpaban a tu alrededor
Estaba abarrotado y yo solo estaba sentado
Son las 12, estoy en la cama
Leo un libro, oh chicos qué diversión
¿Por qué nunca me miras?
¿Y por qué nunca me ves?
También en la escuela siempre soy demasiado.
La mantequilla de maní se pega en mi garganta
Robert-Jan, tú eres el hombre
Sé que no puedo tenerte de todos modos
Te comprometes con una zorra
Me estoy matando, gracias Robert