When I Leave This Land
By the shooting range
At the door of the plain
A poet lies in the ground
His family is there and for years they have stared
At the wooden box surround
Perhaps he stood there
And with phrases had cared
To have captured the views he found
If you're crossing the line
An angel you'll find
Deep in the wooded land
Don't want to grow much older now
I want to feel the sun, sun shine down
Don't want to see my bones rust
My skin turn to dust
And change from what I am now
Follow the path where the trees lead the road
And the tombs are made of stone
Three bearded men worship within
a church arrayed in gold
We can see with our eyes
And question our lives
And still not know were we go
If you're sure where you are
Well that's good so far
But we only know what we know
Don't want to grow much older now
I want to feel the sun, sun shine down
Don't want to see my bones rust
My skin turn to dust
And change from what I am now
The child in the womb
Was conceived in the wood
Upon this very ground
My hopes are made clear
A life without fear
And respect for his fellow man
I'll try to be strong
When I lead him along
The path that has been planned
But I'm still not sure
Of where I'll be gone
When I leave this land
Don't want to grow much older now
I want to feel the sun, sun shine down
Don't want to see my bones rust
My skin turn to dust
And change from what I am now
Wanneer Ik Dit Land Verlaat
Bij de schietbaan
Bij de deur van het vlakke land
Ligt een dichter in de grond
Zijn familie is daar en al jaren staren ze
Naar de houten kist eromheen
Misschien stond hij daar
En met zinnen had hij gezorgd
Om de uitzichten die hij vond vast te leggen
Als je de grens oversteekt
Zul je een engel vinden
Diep in het bosrijke land
Wil nu niet veel ouder worden
Ik wil de zon voelen, de zon die schijnt
Wil mijn botten niet zien roesten
Mijn huid niet tot stof zien worden
En veranderen van wie ik nu ben
Volg het pad waar de bomen de weg leiden
En de graven zijn van steen
Drie baardige mannen aanbidden binnen
Een kerk versierd met goud
We kunnen met onze ogen zien
En ons leven in vraag stellen
En toch niet weten waar we heen gaan
Als je zeker weet waar je bent
Nou, dat is goed tot nu toe
Maar we weten alleen wat we weten
Wil nu niet veel ouder worden
Ik wil de zon voelen, de zon die schijnt
Wil mijn botten niet zien roesten
Mijn huid niet tot stof zien worden
En veranderen van wie ik nu ben
Het kind in de baarmoeder
Is verwekt in het hout
Op dezezelfde grond
Zijn mijn hoop duidelijk
Een leven zonder angst
En respect voor zijn medemens
Ik zal proberen sterk te zijn
Als ik hem meeneem
Over het pad dat is gepland
Maar ik ben nog steeds niet zeker
Waar ik zal zijn
Wanneer ik dit land verlaat
Wil nu niet veel ouder worden
Ik wil de zon voelen, de zon die schijnt
Wil mijn botten niet zien roesten
Mijn huid niet tot stof zien worden
En veranderen van wie ik nu ben