Hjarta Mítt
Míni eygu sukku í djúpa hav í nátt
Mítt hjarta tá brann eins og eldur
Og sjálvt um luftin var ísakøld
So vermdu meg tínar heitu hendur
Nei, aldri eg gloyma man tvey eygu so rein
Og andlitið so yndisligt, blítt
Og um eg ikki tá var farin heim
Tá mundi tú stolið hjarta mítt
Mi corazón
Mientras mis ojos se hunden en el profundo mar en la noche
Mi corazón ardía como fuego
Y aunque el aire estaba helado como hielo
Todavía sentía tus manos calientes
No, nunca olvidaré esos dos ojos tan puros
Y tu rostro tan encantador, suave
Y si no hubiera vuelto a casa
Entonces habrías robado mi corazón