INEVITABLE (part. Lucas Dangond)
Si es cuestión de confesar
No sé preparar café
Y no entiendo de fútbol
Creo que alguna vez fui infiel
Juego mal hasta el parqués
Y jamás uso reloj
Y para ser más franca
Nadie piensa en ti como lo hago yo
Aunque te dé lo mismo
Si es cuestión de confesar
Nunca duermo antes de diez
Ni me baño los domingos
La verdad es que también
Lloro una vez al mes
Sobre todo cuando hay frío
Conmigo nada es fácil, ya debes saber
Me conoces bien
(Y sin ti todo es tan aburrido)
El cielo está cansado ya de ver la lluvia caer
Y cada día que pasa es uno más parecido a ayer
No encuentro forma alguna de olvidarte
Porque seguir amándote es inevitable
Siempre supe que es mejor
Cuando hay que hablar de dos
Empezar por uno mismo
Ya sabrás la situación
Aquí todo está peor
Pero al menos aún respiro
No tienes que decirlo, no vas a volver
Te conozco bien
(Ya buscaré qué hacer conmigo)
El cielo está cansado ya de ver la lluvia caer
Y cada día que pasa es uno más parecido a ayer
No encuentro forma alguna de olvidarte
Porque seguir amándote es inevitable
Siempre supe que es mejor
Cuando hay que hablar de dos
Empezar por uno mismo
ONVERMIJDELIJK (ft. Lucas Dangond)
Als het gaat om bekennen
Weet ik niet hoe ik koffie moet zetten
En ik snap niets van voetbal
Ik denk dat ik ooit ontrouw was
Ik speel slecht zelfs met ganzenbord
En ik draag nooit een horloge
En om eerlijk te zijn
Denkt niemand aan jou zoals ik dat doe
Ook al maakt het jou niets uit
Als het gaat om bekennen
Slaap ik nooit voor tien uur
En ik douche niet op zondag
De waarheid is dat ik ook
Een keer per maand huil
Vooral als het koud is
Met mij is niets makkelijk, dat weet je al
Je kent me goed
(En zonder jou is alles zo saai)
De lucht is moe van het zien van de regen vallen
En elke dag die voorbijgaat is weer een die lijkt op gisteren
Ik vind geen enkele manier om je te vergeten
Want je blijven liefhebben is onvermijdelijk
Ik wist altijd dat het beter is
Als je over twee moet praten
Te beginnen met jezelf
Je weet al hoe de situatie is
Hier is alles erger
Maar ik adem tenminste nog
Je hoeft het niet te zeggen, je komt niet terug
Ik ken je goed
(Ik zal wel iets met mezelf verzinnen)
De lucht is moe van het zien van de regen vallen
En elke dag die voorbijgaat is weer een die lijkt op gisteren
Ik vind geen enkele manier om je te vergeten
Want je blijven liefhebben is onvermijdelijk
Ik wist altijd dat het beter is
Als je over twee moet praten
Te beginnen met jezelf