Simulacro (part. Lucas Dangond)
Yo voy a hacer de tu amor un simulacro
Pa' enterrarte y llorarte nueve días
Para ver si de mi alma yo te saco
O en verdad te estoy queriendo, vida mía
Hoy le prendo candela a tu pasado
Aunque tenga que tragarme tu ceniza
Van mil veces que de mi alma te he sacado
Pero vuelve' y te regresas con la brisa
Van mil veces, mi vida, que he intentado olvidarte
Pero veo que no puedo y arrancarte no sé
Y arrancarte de mi alma, no doy
Si hay momentos que no sé quién soy
Y hay momentos que digo: No más
Yo no doy pa' olvidarte jamás, jamás (sí, señor)
Y yo no puedo olvidarte ni un instante
Yo no puedo arrancarte de mi vida jamás
Y arrancarte de mi alma, no doy
Si hay momentos que no sé quién soy
Solo soy tuyo nada más
Ay, voy a hacer un velorio cinco estrellas
Y vestirme del color de mi bandera
Pa' que crean que tengo mi vida bella
Y es mentira, yo no tengo quien me quiera, oh
Hoy quisiera en leña verde hacer candela
Y quema' el momento de tu despedida
Si critican, solo canto por aquella
Que no doy para arrancarla de mi vida
Y he tratado mil veces olvidarte, imposible
Vaya amor invencible que es más fuerte que yo
Y arrancarte de mi alma, no doy
Si hay momentos que no sé quién soy
Y hay momentos que digo: No más
Yo no doy pa' olvidarte jamás
Y yo no puedo olvidarte ni un instante
Yo no puedo arrancarte de mi vida jamás
Y arrancarte de mi alma, no doy
Si hay momentos que no sé quién soy
Simulacro (met Lucas Dangond)
Ik ga van jouw liefde een simulacro maken
Om je te begraven en negen dagen te huilen
Om te zien of ik je uit mijn ziel kan halen
Of dat ik je echt wil, mijn leven
Vandaag steek ik vuur aan je verleden
Ook al moet ik je as inslikken
Het is al duizend keer dat ik je uit mijn ziel heb gehaald
Maar je komt weer terug met de bries
Het is al duizend keer, mijn leven, dat ik heb geprobeerd je te vergeten
Maar ik zie dat ik het niet kan en je niet kan weghalen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
En er zijn momenten dat ik zeg: Geen meer
Ik kan je nooit vergeten, nooit, nooit (ja, meneer)
En ik kan je geen moment vergeten
Ik kan je nooit uit mijn leven halen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
Ik ben alleen van jou, niets meer
Oh, ik ga een vijfsterrenbegrafenis houden
En me kleden in de kleuren van mijn vlag
Zodat ze denken dat ik een mooi leven heb
Maar het is een leugen, ik heb niemand die van me houdt, oh
Vandaag zou ik graag met groen hout vuur maken
En het moment van je afscheid verbranden
Als ze kritiek hebben, zing ik alleen voor degene
Die ik niet kan weghalen uit mijn leven
En ik heb duizend keer geprobeerd je te vergeten, onmogelijk
Wat een onoverwinnelijke liefde is die sterker is dan ik
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
En er zijn momenten dat ik zeg: Geen meer
Ik kan je nooit vergeten, nooit
En ik kan je geen moment vergeten
Ik kan je nooit uit mijn leven halen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben