395px

La esperanza que viene

Flaminio Arzamendia y Los Romanceros Nativos

Aha'ãrõta ku ohova'ekue

Aha'ãrõta ku ohova'ekue
Ko'erõitema ikatúne ou
Ha ymaguaréva rombopyahu
Ha oño ñe'ême jey roiko
Rei ha'éta chekane'õ
Si ya ahekama la ikunu'uu
Tuichaiteháre ko mborayhu
Ko'ág̃aitepeve aha'arõ

La esperanza arekova che
Alguna vez tahecha jey
Ha chendive oimérõ ipochy
Pe isy rechávo ikatúne ou
La oikuaárõ techaga'u
Chave upekuévo tahechami
Ha cherayhúramo gueteri
Pe ijyva ári tapytu'u

Ndaikuaavéiva hapykuere
Mamo aikoháre aporandu
Ha yma guare ñe'ê aiporu
¿Mba'e yvýrepuko oime?
Ndakemivéi che ko'ê ko'ê
Chemo-antojo ajepy'apy
Jepe ipukúma la ipore'ỹ
Aha'ãrõta ku ohova'ekue

La esperanza que viene

La esperanza que viene
Mañana podrá llegar
Y el pasado se renovará
Y en mi voz volverá a sonar
Te diré que me duele
Si ya no puedo más
Por este gran amor
Hasta ahora sigo en pie

La esperanza que tengo yo
Algún día volverás a ver
Y si estás conmigo, no habrá dolor
Tu madre también podrá llegar
Si sabe cómo hacerlo
Verás que al final te miraré
Y aunque te ame aún
En tu vida habrá un lugar

No sé si hay un camino
Donde pueda preguntar
Y en el pasado usé palabras
¿Qué hay en el fondo de la tierra?
No me importa hoy, hoy
Mi deseo me atormenta
Aunque me duela, no me importa
La esperanza que viene.

Escrita por: Juan Ramon Arzamendia