เหม่อมองฟ้าทุกครา เช้าค่ำ
hǽm mǒng fá thuk krā chāo khām
มีหนึ่งคำที่ใจ เฝ้าถาม
mī nùeng khām thī jai hǽo thām
ชีวิตงามดั่งแสงอรุณแรก
chīwit ngām dàng sǣng arun rǽk
จะมีวันสาดแสงและไอแดด
ja mī wan sād sǣng lae ai dǽd
ถึงฉันบ้างหรือเปล่า
thǔeng chān bāng rǔe plào
จะผิดไหมหากฉัน ฝันบ้าง
ja phit mái hāk chān fān bāng
สักวันคงดีงาม ดั่งเขา
sák wan khǒng dī ngām dàng khao
มีรักมีอ้อมแขน ประคองกอด
mī rák mī ǭm khǽn prakǒng kǒt
ไร้ซึ่งใครทำร้าย และกลิ้งกลอก
rái sǔng khrai tham rái lae klíng klǒk
บอกตัวเองทุกคราว
bòk tūa eng thuk krāo
ว่าใครคนนั้นกำลังตามหา
wà khrai khon nán kamlang thām hā
ชะตากำลังนำพาให้พานพบ
chàtā kamlang nam phā hāi phān phóp
ใครที่จะพิงไหล่ให้ซบ
khrai thī ja phing lǎi hāi sǒp
และโอบกอดใจของฉัน จากนี้ไป
lae ōb kǒt jai khǒng chān jāk nī pai
ใครคนนั้นที่ฉันรออยู่
khrai khon nán thī chān rǒ yǒi
แม้จะไกลแสนไกลเท่าไหร่
mǽ chāi klai sǽn klai thāo hǎi
ต่อให้นานตราบอสงไขย
tǒr hāi nān trāb ǒsangkhāi
กายและใจฉันรู้ดี
kāi lae jai chān rú dī
แม้จะถูกคุ้มกะลาหัวด้วยความหวาดกลัว
mǽ chāi thùk khum kàlā hǔa duai khwām wàd klua
เสียโอกาสเพราะคนเห็นแก่ตัว
sīe ōkāts phrá khon hěn kàe tūa
ฟ้ามีตาไม่พร่ามัว ชะตาจะเห็นใจ
fá mī tā mài phrà mūa chàtā ja hěn jai
แม้จะต้อง พบมารผจญ หรือคนใจร้าย
mǽ chāi tǒng phóp mān phajǒn rǔe khon jai rái
ฝันที่ฉันมี ไม่เคยสลาย
fān thī chān mī mài khǒi salāi
และมันจะต้องกลายเป็นจริง
lae man ja tǒng klāi bēn jing
เพราะใครคนนั้นกำลังตามหา
phrá khrai khon nán kamlang thām hā
ชะตากำลังนำพาให้พานพบ
chàtā kamlang nam phā hāi phān phóp
ใครที่จะพิงไหล่ให้ซบ
khrai thī ja phing lǎi hāi sǒp
และโอบกอดใจของฉัน จากนี้ไป
lae ōb kǒt jai khǒng chān jāk nī pai
ใครคนนั้นที่ฉันรออยู่
khrai khon nán thī chān rǒ yǒi
แม้จะไกลแสนไกลเท่าไหร่
mǽ chāi klai sǽn klai thāo hǎi
ต่อให้นานตราบอสงไขย
tǒr hāi nān trāb ǒsangkhāi
กายและใจฉันรู้ดี ว่าใครคนนั้น มีจริง
kāi lae jai chān rú dī wà khrai khon nán mī jing
แม้จะผ่านกี่ทิวาราตรี
mǽ chāi phān kì thīwā rāt
ตะวันจันทราจะผันไปกี่วันเดือนปี
tāwan janthrá ja phǎn pai kì wan deuan pǒn
ฉันเชื่อว่ามันยัง ไม่สาย
chān chêu wà man yāng mài sāi
ใครคนนั้นกำลังตามหา
khrai khon nán kamlang thām hā
ชะตากำลังนำพาให้พานพบ
chàtā kamlang nam phā hāi phān phóp
ใครที่จะพิงไหล่ให้ซบ
khrai thī ja phing lǎi hāi sǒp
และโอบกอดใจของฉัน จากนี้ไป
lae ōb kǒt jai khǒng chān jāk nī pai
ใครคนนั้นที่ฉันรออยู่
khrai khon nán thī chān rǒ yǒi
แม้จะไกลแสนไกลเท่าไหร่
mǽ chāi klai sǽn klai thāo hǎi
ต่อให้นานตราบอสงไขย
tǒr hāi nān trāb ǒsangkhāi
กายและใจฉันรู้ดี ว่าใครคนนั้น มีจริง.
kāi lae jai chān rú dī wà khrai khon nán mī jing