Uncanny (feat. Kevin)
Attuned inside, alluded, denied
I feel my breath pressed into contact
Undo the seal, the vague and unreal
I shouldn't pry, a child sighs and hides away
Align my eyes, to focus, despise
I notice hands around my center
Undo the seal, the vague and unreal
I feel it pry, a child sighs and hides
Visions intangible
Though small, they echo through the night
Memories I've felt before
Again and again, ghosts blind my sight
Hold my hand even if I cry
I need to feel like I'm human through you
Hold on tight till the tears run dry
The things I see are a dread to undo
Don't go, I feel too wrong
Uncanny all along
Attuned inside with context applied
I feel, this time, I shouldn't say it
Self-spinning lies, unconscious surmise
I shouldn't pry, a child hides away and cries
Enabled thoughts, are they real or not?
A story sold but never gone cold
The cited truth, malleable youth
Although I know emotions tell it all
Visions intangible
Though small, they echo through the night
Memories I've felt before
Again and again, ghosts blind my sight
Should I then believe my dealings?
(Backed against a wall)
Spit it out, forget my feelings
Should I then believe my dealings?
(Backed against a wall)
Hear me out, they're only feelings
Should I then believe my dealings?
(Backed against a wall)
Attributes to my own doing
Should I then believe my dealings?
(Backed against a wall)
Scrape it out, stare at the ceiling
Go away, even if I cry
The burning shadows of human hands are
Far too much for a single life
The things I see are a dread I must withstand
Through sobs
I feel too wrong
On my own
Uncanny all along
Uncanny all along
Uncanny all along
Ongewoon (feat. Kevin)
Afgestemd van binnen, geïmpliceerd, ontkend
Ik voel mijn adem in contact gedrukt
Breek de zegel, het vage en onwerkelijke
Ik zou niet moeten neuzen, een kind zucht en verstopt zich
Stem mijn ogen af, om te focussen, verafschuwen
Ik merk handen rond mijn midden
Breek de zegel, het vage en onwerkelijke
Ik voel het neuzen, een kind zucht en verstopt zich
Visies ontastbaar
Hoewel klein, weerklinken ze door de nacht
Herinneringen die ik eerder heb gevoeld
Steeds weer, spoken verblinden mijn zicht
Hou mijn hand vast, ook al huil ik
Ik moet voelen dat ik mens ben door jou
Hou stevig vast tot de tranen opdrogen
De dingen die ik zie zijn een angst om ongedaan te maken
Ga niet weg, ik voel me te verkeerd
Ongewoon de hele tijd
Afgestemd van binnen met context toegepast
Ik voel, deze keer, moet ik het niet zeggen
Zelf-spinnende leugens, onbewuste vermoedens
Ik zou niet moeten neuzen, een kind verstopt zich en huilt
Geactiveerde gedachten, zijn ze echt of niet?
Een verhaal verkocht maar nooit koud geworden
De geciteerde waarheid, kneedbare jeugd
Hoewel ik weet dat emoties alles vertellen
Visies ontastbaar
Hoewel klein, weerklinken ze door de nacht
Herinneringen die ik eerder heb gevoeld
Steeds weer, spoken verblinden mijn zicht
Moet ik dan mijn zaken geloven?
(Met mijn rug tegen de muur)
Spuug het uit, vergeet mijn gevoelens
Moet ik dan mijn zaken geloven?
(Met mijn rug tegen de muur)
Luister naar me, het zijn alleen gevoelens
Moet ik dan mijn zaken geloven?
(Met mijn rug tegen de muur)
Toeschrijvingen aan mijn eigen doen
Moet ik dan mijn zaken geloven?
(Met mijn rug tegen de muur)
Schraap het eruit, staar naar het plafond
Ga weg, ook al huil ik
De brandende schaduwen van menselijke handen zijn
Veel te veel voor één leven
De dingen die ik zie zijn een angst die ik moet doorstaan
Door snikken
Ik voel me te verkeerd
In mijn eentje
Ongewoon de hele tijd
Ongewoon de hele tijd
Ongewoon de hele tijd