A Cada Pas
Cada pas que fas,
són noves les formes que deixes, empremtes subtils
que mereixen atenció en tot moment, es clar.
A cada pas que fas,
forma part d´un nou repte,
un nou estil que penetra
més enllà del teus somnis.
tot ho fas a cada pas.
És clar cin els teus ulls
tan clar com no ho veu ningú,
a cada pas que fas.
Fa tant temps que esperem
nàufrags orfes del moment,
hem après a oblidar
sense fils sense mans.
Tot es clar a cada pas.
És ben estranya i et fa pensar
la sensació d´impotencia davan del que falla
quan veus que no ho pots arreglar
de forma simple i clara.
En tot moment has de prendre les decisions,
les més adequades
tenen molta importancia.
Cada pas que fas, conectes amb l´infinit,
és clar com els teus ulls
tant clar com no ho veu ningú.
A cada pas que fas.
Fa tant temps que esperem
naufrags orfes del moment
hem apres a oblidar
sense fils sense mans.
Dormirem pel caamí, mentre hi hagi una nit
fàcilment trobarem noves formes, anem.
Tot és pla.
Se´ns en va ven enllà,
els sentits atrofiats
puc lliscar, caminar, si cal córrer nu i descals.
Ës tant nou, es diferent,
són els aires de moment
tant de bo amb el temps controlem
cada pas que fas.
A Cada Paso
Cada paso que das,
siempre son nuevas las formas que dejas, huellas sutiles
que merecen atención en todo momento, claro está.
A cada paso que das,
forma parte de un nuevo reto,
un nuevo estilo que penetra
más allá de tus sueños.
Todo lo haces a cada paso.
Es claro con tus ojos,
tan claro como nadie lo ve,
a cada paso que das.
Hace tanto tiempo que esperamos
náufragos huérfanos del momento,
hemos aprendido a olvidar
sin hilos, sin manos.
Todo es claro a cada paso.
Es muy extraño y te hace pensar
la sensación de impotencia frente a lo que falla
cuando ves que no puedes arreglarlo
de forma simple y clara.
En todo momento debes tomar decisiones,
las más adecuadas
tienen mucha importancia.
Cada paso que das, conectas con el infinito,
es claro como tus ojos,
tan claro como nadie lo ve.
A cada paso que das.
Hace tanto tiempo que esperamos
náufragos huérfanos del momento,
hemos aprendido a olvidar
sin hilos, sin manos.
Dormiremos por el camino, mientras haya una noche,
fácilmente encontraremos nuevas formas, vamos.
Todo es plano.
Nos vamos más allá,
los sentidos atrofiados,
puedo deslizarme, caminar, si es necesario correr desnudo y descalzo.
Es tan nuevo, es diferente,
son los aires del momento,
ojalá con el tiempo controlemos
cada paso que das.