395px

Victoria (part. Enric Barbat)

Guillermina Motta

Victòria (part. Enric Barbat)

Victòria, jo crido victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha fugit!

Si casi em sembla mentida
Després de mil dies reviure de nou
Tornar a trobar els vells amics i un altre cop la mamà

Victòria, jo crido victòria
Estic en la glòria, la dona ha marxat!

He tingut tanta alegría quan aquesta matinada
He vist que havia aixecat el vol
Des de que se que no la tinc
Salto, corro, vaig i vinc
Talment un boig, gràcies a Deu!
Que m'ha salvat de tota una vida lligat
Portant la dona a coll com si fos una creu

Mariner, com t'ho agraeix-ho
M'has posat un pont de plata
I m'he pogut escapar
Jo ja estava condemnat a viure sacrificat
Com el gos mes infeliç

Victòria, jo crido victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha fugit!

Em sento trist per aquest home
Tan curt de vista que se l'ha emportat
Quan destapi la cassola i vegi qui li ha tocat

Victòria, sagrada victòria
Estic ple d'eufòria, la dona ha marxat!

Victoria (part. Enric Barbat)

Victoria, yo grito victoria
Estoy lleno de euforia, ¡la mujer se ha ido!

Casi me parece mentira
Después de mil días revivir de nuevo
Volver a encontrar a los viejos amigos y otra vez a mamá

Victoria, yo grito victoria
Estoy en la gloria, ¡la mujer se ha marchado!

He tenido tanta alegría esta madrugada
Cuando vi que se había ido
Desde que sé que no la tengo
Salto, corro, voy y vengo
Como un loco, ¡gracias a Dios!
Que me ha salvado de toda una vida atado
Llevando a la mujer a cuestas como si fuera una cruz

Marinero, cómo te lo agradezco
Me has puesto un puente de plata
Y he podido escapar
Yo ya estaba condenado a vivir sacrificado
Como el perro más infeliz

Victoria, yo grito victoria
Estoy lleno de euforia, ¡la mujer se ha ido!

Me siento triste por este hombre
Tan corto de vista que se la ha llevado
Cuando destape la olla y vea quién le ha tocado

Victoria, sagrada victoria
Estoy lleno de euforia, ¡la mujer se ha marchado!

Escrita por: Enrique S. Discépolo