395px

Klein Blond Leid

Hetty Feteris

Klein Blond Leed

Op grauwe dagen is 't leven wel te dragen
Dan gaat 't naar verhouding nog 't best
Als 't stormt vanuit 't westen
En de meeste mensen binnen zijn
Dan gaat 't relatief nog niet zo rot
Maar als ik de vogels in 't struikgewas hoor fluiten
En de mensen gaan in korte broek naar buiten
Dan springt 't op m'n nek en grijpt 't naar m'n strot

Je loopt bijvoorbeeld door 't park
En daar zit een vrouw met een stijf been
Die een hondje bij zich heeft met maar drie poten
Dat omvalt als je 't aait
Of je bent op weg naar Zandvoort
En je zit vast in 't verkeer
En de auto voor je heeft zo'n handje op een veer
Dat naar je zwaait

Op grauwe dagen is 't leven wel te dragen
Dan sta ik best wel stevig in m'n schoenen
Maar als ik in de regen twee pubers zie staan zoenen
Dan is mijn dag alsnog naar God
Zo'n veldslag van twee beugels en twee tongen
't Gestuntel van zo'n meisje en zo'n jongen
Weerloos in de handen van 't lot

Mijn leed is een hond met een zakdoek om z'n nek
't Is m'n moeder, die op chique bij Van der Valk eet
't Is een stropdan met pianotoetsen
't Is een rondvaartboot die Ronald Koeman heet
Mijn leed is een naakte vent op rolschaatsen, die door 't park rijdt
Met een veter door z'n reet
't Is alledaagse treurnis, mijn leed

't Is geen sterven van de honger
Geen creperen van de pijn
't Is geen rennen voor de oorlog
Mijn leed is relatief klein
't Is geen slepende ziekte
Geen gat in de grond
Mijn leed is zoals ik ben
Mijn leed is klein en blond

Klein Blond Leid

An grauen Tagen lässt sich das Leben ertragen
Dann geht's im Vergleich noch am besten
Wenn's aus Westen stürmt
Und die meisten Menschen drinnen sind
Dann ist es relativ noch nicht so schlimm
Doch wenn ich die Vögel im Gebüsch zwitschern höre
Und die Leute in Shorts nach draußen gehen
Dann springt es mir auf den Hals und greift nach meiner Kehle

Du gehst zum Beispiel durch den Park
Und da sitzt eine Frau mit einem steifen Bein
Die einen Hund bei sich hat mit nur drei Beinen
Der umkippt, wenn du ihn streichelst
Oder du bist auf dem Weg nach Zandvoort
Und steckst im Verkehr fest
Und das Auto vor dir hat so eine Hand auf einer Feder
Die dir zuwinkt

An grauen Tagen lässt sich das Leben ertragen
Dann stehe ich ganz gut auf meinen Füßen
Doch wenn ich im Regen zwei Teenager sehe, die sich küssen
Dann ist mein Tag trotzdem für die Tonne
So ein Gefecht von zwei Zahnspangen und zwei Zungen
Das Gestolper von so einem Mädchen und so einem Jungen
Wehrlos in den Händen des Schicksals

Mein Leid ist ein Hund mit einem Taschentuch um den Hals
Es ist meine Mutter, die schick bei Van der Valk isst
Es ist ein Strumpf mit Klaviertasten
Es ist ein Ausflugsboot, das Ronald Koeman heißt
Mein Leid ist ein nackter Typ auf Rollschuhen, der durch den Park fährt
Mit einer Schnürsenkel durch seinen Hintern
Es ist alltägliche Traurigkeit, mein Leid

Es ist kein Sterben vor Hunger
Kein Verenden vor Schmerz
Es ist kein Rennen vor dem Krieg
Mein Leid ist relativ klein
Es ist keine chronische Krankheit
Kein Loch im Boden
Mein Leid ist wie ich bin
Mein Leid ist klein und blond

Escrita por: