395px

Wilde Merrie

Isabel Aaiún

Potra Salvaje (Hard Remix)

Con la garganta llena de arena
Y con el odio, el orgullo y la pena
Así no puedo sentirme libre como el halcón
Porque el que canta su vida llena
Ven y cantemos el tiempo que queda
Seamos libres como el principio de una canción

No quiero hierro ni sed de venganza
Quien odia muere y quien perdona avanza
Le pido al cielo que pueda reírme de ser como soy

Como una potra salvaje
Que en el oleaje no pierde el sentido
No quiero riendas ni herrajes
Y en los homenajes me pongo un vestido

Ya tengo seis tatuajes
Debajo del traje por siete motivos
Soy una potra salvaje
Que va de viaje a lo desconocido

Nube que esconde la Luna llena
Viento que al barco le arranca la vela
Si yo me fuera, que pueda irme de corazón

No quiero hierro ni sed de venganza
Quien odia muere y quien perdona avanza
Yo solo quiero curar cicatrices y ser como soy

Como una potra salvaje
Que en el oleaje no pierde el sentido
No quiero riendas ni herrajes
Y en los homenajes me pongo un vestido

Ya tengo seis tatuajes
Debajo del traje por siete motivos
Soy una potra salvaje
Que va de viaje a lo desconocido

No quiero hierro, ni fuego, ni busco la miel
Ya no hay sed de ganar la revancha
Y si algún día la tuve una noche hacia el viento voló

Como una potra salvaje
Que en el oleaje no pierde el sentido
No quiero riendas ni herrajes
Y en los homenajes me pongo un vestido

Wilde Merrie

Met een keel vol zand
En met haat, trots en verdriet
Zo kan ik me niet vrij voelen als een valk
Want wie zijn leven zingt, leeft vol
Kom en laten we de tijd die over is zingen
Laten we vrij zijn als het begin van een lied

Ik wil geen ijzer of dorst naar wraak
Wie haat, sterft en wie vergeeft, gaat verder
Ik vraag de hemel of ik kan lachen om wie ik ben

Als een wilde merrie
Die in de golven haar gevoel niet verliest
Ik wil geen teugels of ijzerwerk
En bij de eerbetonen trek ik een jurk aan

Ik heb al zes tatoeages
Onder mijn kostuum om zeven redenen
Ik ben een wilde merrie
Die op reis gaat naar het onbekende

Wolk die de volle maan verbergt
Wind die de zeilen van het schip scheurt
Als ik zou gaan, laat me dan met heel mijn hart gaan

Ik wil geen ijzer of dorst naar wraak
Wie haat, sterft en wie vergeeft, gaat verder
Ik wil alleen littekens genezen en zijn wie ik ben

Als een wilde merrie
Die in de golven haar gevoel niet verliest
Ik wil geen teugels of ijzerwerk
En bij de eerbetonen trek ik een jurk aan

Ik heb al zes tatoeages
Onder mijn kostuum om zeven redenen
Ik ben een wilde merrie
Die op reis gaat naar het onbekende

Ik wil geen ijzer, geen vuur, en zoek de honing niet
Er is geen dorst naar wraak meer
En als ik het ooit had, vloog het op een nacht met de wind weg

Als een wilde merrie
Die in de golven haar gevoel niet verliest
Ik wil geen teugels of ijzerwerk
En bij de eerbetonen trek ik een jurk aan

Escrita por: Pablo Mora Toral / Fernando Moreno / Isabel Aaiún