A Passion Play Part 2
The story of the hare who lost his spectacles
This is the story of the hare who lost his spectacles
Owl loved to rest quietly whilst no one was watching
Sitting on a fence one day
He was surprised when suddenly a kangaroo ran close by
Now this may not seem strange
But when owl overheard kangaroo whisper to no one in particular
The hare has lost his spectacles, well, he began to wonder
Presently, the Moon appeared from behind a cloud and there
Lying on the grass was hare
In the stream that flowed by the grass a newt
And sitting astride a twig of a bush a bee
Ostensibly motionless, the hare was trembling with excitement
For without his spectacles he appeared completely helpless
Where were his spectacles? Could someone have stolen them?
Had he mislaid them? What was he to do?
Bee wanted to help, and thinking he had the answer began
You probably ate them thinking they were a carrot
No! Interrupted owl, who was wise
I have good eye-sight, insight, and foresight
How could an intelligent hare make such a silly mistake?
But all this time, owl had been sitting on the fence, scowling!
A kangaroo were hopping mad at this sort of talk
She thought herself far superior in intelligence to the others
She was their leader, their guru, she had the answer
Hare, you must go in search of the optician
But then she realized that hare
Was completely helpless without his spectacles
And so, kangaroo loudly proclaimed
I can't send hare in search of anything!
You can guru, you can! Shouted newt
You can send him with owl
But owl had gone to sleep
Newt knew too much to be stopped by so small a problem
You can take him in your pouch
But alas, hare was much too big to fit into kangaroo's pouch
All this time, it had been quite plain to hare
That the others knew nothing about spectacles
As for all their tempting ideas, well hare didn't care
The lost spectacles were his own affair
And after all, hare did have a spare a-pair
A-pair
The foot of our stairs
We sleep by the ever-bright hole in the door
Eat in the corner, talk to the floor
Cheating the spiders who come to say please (politely)
They bend at the knees
Well, I'll go to the foot of our stairs
Old gentlemen talk of when they were young
Of ladies lost, of erring sons
Lace-covered dandies revel (with friends)
Pure as the truth, tied at both ends
Well I'll go to the foot of our stairs
Scented cathedral spire pointed down
We pray for souls in kentish town
A delicate hush
The gods, floating by
Wishing us well
Pie in the sky
God of ages, lord of time
Mine is the right, right to be wrong
Well I'll go to the foot of our stairs
Jack rabbit mister spawn a new breed of love-hungry pilgrims (no bodies to feed)
Show me a good man and I'll show you the door
The last hymn is sung and the devil cries more
Well, I'm all for leaving and that being done
I've put in a request to take up my turn
In that forsaken paradise that calls itself hell
Where no one has nothing and nothing is- well -meaning fool
Pick up thy bed and rise up from your gloom smiling
Give me your hate and do as the loving heathen do
Overseer overture
Colours I've none dark or light, red, white or blue
Cold is my touch (freezing)
Summoned by name - I am the overseer over you
Given this command to watch o'er our miserable sphere
Fallen from grace, called on to bring Sun or rain
Occasional corn from my oversight grew
Fell with mine angels from a far better place
Offering services for the saving of face
Now you're here, you may as well admire
All whom living has retired from the benign reconciliation
Legends were born surrounding mysterious lights
Seen in the sky (flashing)
I just lit a fag then took my leave in the blink of an eye
Passionate play join round the maypole in dance
(Primitive rite) (wrongly)
Summoned by name - I am the overseer over you
Flight from Lucifer
Flee the icy Lucifer
Oh he's an awful fellow!
What a mistake!
I didn't take a feather from his pillow
Here's the everlasting rub: Neither am I good nor bad
I'd give up my halo for a horn and the horn for the hat I once had
I'm only breathing
There's life on my ceiling
The flies there are sleeping quietly
Twist my right arm in the dark
I would give two or three for
One of those days that never made impressions on the old score
I would gladly be a dog barking up the wrong tree
Everyone's saved we're in the grave
See you there for afternoon tea
Time for awaking the tea lady's making
A brew-up and baking new bread
Pick me up at half past none
There's not a moment to lose
There is the train on which I came
On the platform are my old shoes
Station master rings his bell
Whistles blow and flags wave
A little of what you fancy does you good (or so it should)
I thank everybody for making me welcome
I'd stay but my wings have just dropped off
Magus perdé
Hail! Son of kings make the ever-dying sign
Cross your fingers in the sky
For those about to be
There am I waiting along the sand
Cast your sweet spell upon the land and sea
Magus perdé, take your hand from off the chain
Loose a wish to still, the rain, the storm about to be
Here am I (voyager into life)
Tough are the soles that tread the knife's edge
Break the circle, stretch the line, call upon the devil
Bring the gods, the gods' own fire
In the conflict revel
The passengers upon the ferry crossing, waiting to be born
Renew the pledge of life's long song rise to the reveille horn
Animals queuing at the gate that stands upon the shore
Breathe the ever-burning fire that guards the ever-door
Man - son of man - buy the flame of ever-life
(Yours to breathe and breath the pain of living): Living be!
Here am I! Roll the stone away
From the dark into ever-day
There was a rush along the fulham road
Into the ever-passion play
Een Passiespel Deel 2
Het verhaal van de haas die zijn bril verloor
Dit is het verhaal van de haas die zijn bril verloor
De uil hield ervan om rustig te rusten terwijl niemand keek
Zittend op een hek op een dag
Hij was verrast toen plotseling een kangoeroe dichtbij rende
Dit lijkt misschien niet vreemd
Maar toen de uil de kangoeroe hoorde fluisteren tegen niemand in het bijzonder
De haas heeft zijn bril verloren, begon hij zich te verwonderen
Op dat moment verscheen de maan achter een wolk en daar
Ligt de haas op het gras
In de stroom die langs het gras vloeide een salamander
En zittend op een tak van een struik een bij
Ogenschijnlijk stil, trilde de haas van opwinding
Want zonder zijn bril leek hij volkomen hulpeloos
Waar was zijn bril? Had iemand ze gestolen?
Had hij ze verkeerd neergelegd? Wat moest hij doen?
De bij wilde helpen, en dacht dat hij het antwoord had en begon
Je hebt ze waarschijnlijk gegeten denkend dat het een wortel was
Nee! Onderbrak de uil, die wijs was
Ik heb goed zicht, inzicht en vooruitziendheid
Hoe kon een intelligente haas zo'n domme fout maken?
Maar de hele tijd had de uil op het hek gezeten, met een frons!
Een kangoeroe was woedend over dit soort praatjes
Ze dacht dat ze veel slimmer was dan de anderen
Ze was hun leider, hun goeroe, ze had het antwoord
Haas, je moet op zoek gaan naar de opticien
Maar toen realiseerde ze zich dat de haas
Volkomen hulpeloos was zonder zijn bril
En zo riep de kangoeroe luid
Ik kan de haas niet op zoek sturen naar iets!
Je kunt het, goeroe, je kunt! Schreeuwde de salamander
Je kunt hem met de uil sturen
Maar de uil was in slaap gevallen
De salamander wist te veel om door zo'n klein probleem te worden tegengehouden
Je kunt hem in je buidel nemen
Maar helaas, de haas was veel te groot om in de buidel van de kangoeroe te passen
De hele tijd was het voor de haas heel duidelijk
Dat de anderen niets wisten over brillen
Wat betreft al hun verleidelijke ideeën, nou, de haas kon het niet schelen
De verloren bril was zijn eigen zaak
En tenslotte had de haas een reservepaar
Een paar
De voet van onze trap
We slapen bij het altijd heldere gat in de deur
Eten in de hoek, praten met de vloer
Bedrog van de spinnen die komen zeggen alsjeblieft (beleefd)
Ze buigen hun knieën
Nou, ik ga naar de voet van onze trap
Oude heren praten over toen ze jong waren
Over verloren dames, over dwalende zonen
Kant-en-klaar dandy's feesten (met vrienden)
Zuiver als de waarheid, aan beide uiteinden vastgebonden
Nou, ik ga naar de voet van onze trap
Geurige kathedraalspits wijst naar beneden
We bidden voor zielen in Kentish Town
Een delicate stilte
De goden, die voorbij drijven
Wensen ons het beste
Taart in de lucht
God van de eeuwen, heer van de tijd
Het recht is van mij, het recht om fout te zijn
Nou, ik ga naar de voet van onze trap
Jack rabbit meneer, laat een nieuw ras van liefde-hongerige pelgrims ontstaan (geen lichamen om te voeden)
Laat me een goede man zien en ik laat je de deur zien
De laatste hymne is gezongen en de duivel huilt meer
Nou, ik ben helemaal voor vertrek en dat is gedaan
Ik heb een verzoek ingediend om mijn beurt op te nemen
In dat verlaten paradijs dat zichzelf de hel noemt
Waar niemand niets heeft en niets is - nou - goedbedoelende dwaas
Neem je bed op en sta op uit je somberheid met een glimlach
Geef me je haat en doe zoals de liefdevolle heidenen doen
Toezichthouder ouverture
Kleuren heb ik geen, donker of licht, rood, wit of blauw
Koud is mijn aanraking (bevroren)
Bij naam opgeroepen - ik ben de toezichthouder over jou
Gegeven deze opdracht om over onze ellendige sfeer te waken
Vallen uit genade, opgeroepen om zon of regen te brengen
Af en toe groeide er maïs uit mijn toezicht
Viel met mijn engelen uit een veel betere plek
Biedt diensten aan voor het redden van gezichten
Nu je hier bent, kun je net zo goed bewonderen
Allen die het leven heeft gepensioneerd van de welwillende verzoening
Legenden werden geboren rondom mysterieuze lichten
Gezien in de lucht (flitsend)
Ik stak net een sigaret op en nam toen afscheid in een oogwenk
Passioneel spel, kom rond de meiboom in dans
(Primitive rite) (verkeerd)
Bij naam opgeroepen - ik ben de toezichthouder over jou
Vlucht van Lucifer
Vlucht de ijzige Lucifer
Oh, hij is een vreselijke kerel!
Wat een vergissing!
Ik nam geen veer van zijn kussen
Hier is de eeuwige rub: Ik ben noch goed noch slecht
Ik zou mijn halo opgeven voor een hoorn en de hoorn voor de hoed die ik ooit had
Ik adem alleen
Er is leven op mijn plafond
De vliegen daar slapen rustig
Draai mijn rechterarm in het donker
Ik zou twee of drie geven voor
Een van die dagen die nooit indruk maakten op de oude score
Ik zou graag een hond zijn die tegen de verkeerde boom blaft
Iedereen is gered, we zijn in het graf
Zie je daar voor de afternoon tea
Tijd om de thee te wekken, de thee dame maakt
Een brouwsel en bakt nieuw brood
Haal me op om half twaalf
Er is geen moment te verliezen
Daar is de trein waarmee ik kwam
Op het perron staan mijn oude schoenen
Station meester luidt zijn bel
Fluiten blazen en vlaggen wapperen
Een beetje van wat je leuk vindt doet je goed (of dat zou het moeten doen)
Ik dank iedereen voor het welkom heten
Ik zou blijven, maar mijn vleugels zijn net afgevallen
Magus perdé
Heil! Zoon van koningen, maak het altijd stervende teken
Kruis je vingers in de lucht
Voor degenen die op het punt staan te zijn
Daar ben ik, wachtend langs het zand
Gooi je zoete spreuk over het land en de zee
Magus perdé, haal je hand van de keten
Laat een wens los om de regen, de storm die op het punt staat te zijn, stil te maken
Hier ben ik (reiziger in het leven)
Hard zijn de zolen die de rand van het mes betreden
Breek de cirkel, rek de lijn, roep de duivel aan
Breng de goden, het vuur van de goden
In het conflict feest
De passagiers op de veerboot die wachten om geboren te worden
Verleng de belofte van het lange levenslied, stijg naar de reveille hoorn
Dieren in de rij bij de poort die op de oever staat
Adem het altijd brandende vuur dat de altijd-deur bewaakt
Man - zoon van de man - koop de vlam van het eeuwige leven
(Jouw om te ademen en de pijn van het leven te ademen): Leven zijn!
Hier ben ik! Rol de steen weg
Van het donker naar de altijd-dag
Er was een haast langs de Fulhamweg
In het altijd-passiespel