Um Homem intimo a Deus
Foi seguindo as pisadas do mestre que um homem caminhou
Foi ungido pelos fundamentos santos foi santo servo do senhor
Foi lenhador e preparava a lareira o fogo ele adornou
Edificou a casa e lembrou das pisadas que o seu senhor deixou
Quando os dias frios ali chegaram ao seu mestre gritou
O senhor não pensou duas vezes e o seu servo Deus ajudou
Pois sabia Deus que aquele homem era fiel a ti
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Quando os dias frios ali chegaram ao seu mestre gritou
O senhor não pensou duas vezes e o seu servo Deus ajudou
Pois sabia Deus que aquele homem era fiel a ti
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
O cenário com Deus era tão intimo aquele homem aprendeu
Foi ungido sua vida era santa do senhor nunca esqueceu
Cuidou do rebanho e nas noites de frio o senhor veio socorrer
Fez a casa edificou palavras santas que Deus do homem se comoveu
Quando os dias frios ali chegaram ao seu mestre gritou
O senhor não pensou duas vezes e o seu servo Deus ajudou
Pois sabia Deus que aquele homem era fiel a ti
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Quando os dias frios ali chegaram ao seu mestre gritou
O senhor não pensou duas vezes e o seu servo Deus ajudou
Pois sabia Deus que aquele homem era fiel a ti
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Desse homem nada lhe tirava a comunhão sem fim
Un hombre íntimo a Dios
Fue siguiendo los pasos del maestro que un hombre caminó
Fue ungido por los fundamentos sagrados, fue un siervo santo del señor
Era leñador y preparaba la chimenea, el fuego él adornó
Edificó la casa y recordó los pasos que su señor dejó
Cuando los días fríos llegaron, a su maestro clamó
El señor no dudó dos veces y su siervo Dios ayudó
Pues Dios sabía que aquel hombre era fiel a ti
Nada le quitaba la comunión sin fin a ese hombre
El escenario con Dios era tan íntimo, ese hombre aprendió
Fue ungido, su vida era santa, del señor nunca se olvidó
Cuidó del rebaño y en las noches frías, el señor vino a socorrer
Edificó la casa, pronunció palabras sagradas que conmovieron a Dios
Cuando los días fríos llegaron, a su maestro clamó
El señor no dudó dos veces y su siervo Dios ayudó
Pues Dios sabía que aquel hombre era fiel a ti
Nada le quitaba la comunión sin fin a ese hombre
Nada le quitaba la comunión sin fin a ese hombre
Nada le quitaba la comunión sin fin a ese hombre
Nada le quitaba la comunión sin fin a ese hombre