395px

Hoe Pijnlijk de Koude Is

José Luis Carrascal

Cómo Duele El Frío

Quisiera ser esa fé
Que te bendice la vida
Quisiera ser tu café, tu despertar
Y una mañana llegar a tu puerta
Para decirte que ya no te amo
Para decirte que ya te he olvidado
Para vengarme de todo tu engaño
Y allí jurarte que ya no te extraño

Y te diría que ya no me duele
Y sentirme culpable de tu llanto
Quisiera que me amaras locamente
Para que sepas como me has dejado
Estar en tu lugar y tú en el mío
Para que sepas como duele el frío
Que el sentimiento de esta triste letra
Fuera de tu dolor y no de el mío

Cual dolor si ya tú no me quieres
Cual amor si ya tú no me amas
Pero yo te amaré y voy a extrañarte

Y te diría que ya no me duele
Y sentirme culpable de tu llanto
Quisiera que me amaras locamente
Para que sepas como me has dejado
Estar en tu lugar y tú en el mío
Para que sepas como duele el frío
Que el sentimiento de esta triste letra
Fuera de tu dolor y no de el mío

Quisiera hallar un amor
Que me enamore de nuevo
Y renovar la ilusión
Que se perdió

Esa mañana que fuiste a mi pueblo
Y me dijiste que me has olvidado
Y me dijiste amor ya no te amo
Y me alejaste de tus sentimientos
Y me lanzaste hasta este sufrimiento

Y desde entonces no cae la lluvia
Y desde entonces ya no tengo alma
A cambio de que mi alma ha sido tuya
De tu presencia ya no tengo nada
Es como cuando llega tu inocencia
Y se devuelve porque ha sido falsa
No quiero que te creas mala culpable
Si no es tu culpa que no tengas alma

O tal vez ya a ti te había pasado
Y quisiste desahogar conmigo
El dolor que, hasta ayer, te causó otro hombre

Y te diría que ya no me duele
Y sentirme culpable de tu llanto
Quisiera que me amaras locamente
Para que sepas como me has dejado
Estar en tu lugar y tú en el mío
Para que sepas como duele el frío
Que el sentimiento de esta triste letra
Fuera de tu dolor y no de él mío

Hoe Pijnlijk de Koude Is

Ik zou willen dat ik dat geloof was
Dat je leven zegent
Ik zou willen dat ik je koffie was, je ontwaken
En op een ochtend voor je deur staan
Om je te zeggen dat ik niet meer van je hou
Om je te zeggen dat ik je al vergeten ben
Om wraak te nemen voor al je bedrog
En je daar te zweren dat ik je niet mis

En ik zou je zeggen dat het me niet meer pijn doet
En me schuldig te voelen om jouw tranen
Ik zou willen dat je me gek liefhad
Zodat je weet hoe je me hebt achtergelaten
In jouw plaats en jij in de mijne
Zodat je weet hoe de kou pijn doet
Dat het gevoel van deze treurige tekst
Buiten jouw pijn ligt en niet de mijne

Welke pijn als je me niet meer wilt
Welke liefde als je niet meer van me houdt
Maar ik zal van je houden en je gaan missen

En ik zou je zeggen dat het me niet meer pijn doet
En me schuldig te voelen om jouw tranen
Ik zou willen dat je me gek liefhad
Zodat je weet hoe je me hebt achtergelaten
In jouw plaats en jij in de mijne
Zodat je weet hoe de kou pijn doet
Dat het gevoel van deze treurige tekst
Buiten jouw pijn ligt en niet de mijne

Ik zou een liefde willen vinden
Die me opnieuw verliefd maakt
En de illusie vernieuwen
Die verloren is gegaan

Die ochtend dat je naar mijn dorp kwam
En me zei dat je me was vergeten
En me zei dat je niet meer van me houdt
En me van je gevoelens weghaalde
En me in dit lijden gooide

En sindsdien valt de regen niet
En sindsdien heb ik geen ziel meer
In ruil voor het feit dat mijn ziel van jou was
Van jouw aanwezigheid heb ik niets meer
Het is zoals wanneer je onschuld komt
En weer terugkomt omdat het vals was
Ik wil niet dat je je schuldig voelt
Als het niet jouw schuld is dat je geen ziel hebt

Of misschien was het al met jou gebeurd
En wilde je je bij mij ontladen
De pijn die, tot gisteren, een andere man je heeft aangedaan

En ik zou je zeggen dat het me niet meer pijn doet
En me schuldig te voelen om jouw tranen
Ik zou willen dat je me gek liefhad
Zodat je weet hoe je me hebt achtergelaten
In jouw plaats en jij in de mijne
Zodat je weet hoe de kou pijn doet
Dat het gevoel van deze treurige tekst
Buiten jouw pijn ligt en niet de mijne

Escrita por: José Luis Carrascal