395px

Verbranding

Jósean Log

Combustión

La presencia de tu cuerpo
En mi cuarto sabe bien
La madera de las vigas
De esta casa escurre miel

No hay oxígeno que aguante el calor de esta combustión
Cuando hay dos cuerpos en celo compartiendo habitación
No hablemos del amor
No hablemos por favor
Quédate quieto un momento, quiero escuchar tu corazón
No hablemos del dolor
No hablemos por favor
Que en el arrullo de tus brazos se vuelve inútil la razón

La materia que construye nuestros cuerpos y el espacio alrededor
Es la misma que nació cuando esta Tierra se fundió

No hay oxígeno que aguante el fuego de esta combustión
Cuando instintivamente va aumentando la fricción
No hablemos del amor
No hablemos por favor
Quédate quieto un momento, quiero escuchar tu corazón
No hablemos del dolor
No hablemos por favor
Que en el arrullo de tus brazos se vuelve inútil la razón

No hablemos del amor
No hablemos por favor
Quédate quieto un momento, quiero escuchar tu corazón
No hablemos del dolor
No hablemos por favor
Que en el arrullo de tus brazos y en el calor de tus abrazos
Se difumina la razón
La razón
La razón

Verbranding

De aanwezigheid van jouw lichaam
In mijn kamer voelt goed
Het hout van de balken
Van dit huis straalt honing uit

Er is geen zuurstof die de hitte van deze verbranding kan weerstaan
Wanneer er twee lichamen in de brand staan die een kamer delen
Laten we het niet over de liefde hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Blijf even stil, ik wil je hart horen
Laten we het niet over de pijn hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Want in de wieg van jouw armen wordt de rede nutteloos

Het materiaal dat onze lichamen vormt en de ruimte eromheen
Is hetzelfde dat ontstond toen deze Aarde smolt

Er is geen zuurstof die het vuur van deze verbranding kan weerstaan
Wanneer de wrijving instinctief toeneemt
Laten we het niet over de liefde hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Blijf even stil, ik wil je hart horen
Laten we het niet over de pijn hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Want in de wieg van jouw armen wordt de rede nutteloos

Laten we het niet over de liefde hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Blijf even stil, ik wil je hart horen
Laten we het niet over de pijn hebben
Laten we alsjeblieft niet praten
Want in de wieg van jouw armen en in de hitte van jouw omhelzingen
Verdwijnt de rede
De rede
De rede

Escrita por: Jósean Log