Laberinto
Sigo andando
Tanto tiempo en este laberinto
Y a mi no me importa nada
Yo sé bien que estás a punto de llegar
Y mi vida de amor se llenará
No queda más que andar
No queda más que andar
No queda más que andar
Con la espada voy cortando todos los espinos
E ilustrando mis canciones
Los rivales se convierten en cristal
Tu perfume me alienta a luchar
Y en la armadura llevo sed
Para guerrear, entre la niebla estoy
Listo para atacar
Vas viajando aquí en mi corazón
Mientras voy luchando ando
Ya puedo escuchar tu voz cantar dentro del castillo
Aquí viene el caballero con el que estás soñando
Con un dardo lleno de verdad
He asesinado al dragón que me acechaba
Con sus huesos hicieron un carrusel
Y la vida ya comienza a florecer
Y la desolación se convirtió en honor
Regado por valor
Hay fantasmas, que imitan tu canto
Conduciendo a callejones sin salida
Muchas veces me intentaron seducir
Pero para mi no existe nadie más
No dejes de cantar que tu eco entre
La hiedra es una brújula
Vas viajando aquí en mi corazón
Mientras voy luchando ando
Ya puedo escuchar tu voz cantar dentro del castillo
Aquí viene el caballero con el que estás soñando
Cuando me quiero rendir
Volteo al cielo
Y tu luz
Y tu luz
Y tu luz
Me toca el alma
Cada batalla es como una
Danza nueva, nueva, nueva
Pero en la victoria sabes tienes más fuerza
Laberinto
Ik blijf lopen
Zoveel tijd in dit labyrint
En het kan me niets schelen
Ik weet goed dat je op het punt staat te komen
En mijn leven zal vol liefde zijn
Er is niets meer dan lopen
Er is niets meer dan lopen
Er is niets meer dan lopen
Met het zwaard snijd ik alle doornen weg
En geef kleur aan mijn liedjes
De rivalen worden glas
Jouw parfum moedigt me aan om te vechten
En in mijn wapenrusting heb ik dorst
Om te strijden, ik ben in de mist
Klaar om aan te vallen
Je reist hier in mijn hart
Terwijl ik vecht en loop
Ik kan je stem al horen zingen binnen het kasteel
Hier komt de ridder van wie je droomt
Met een pijl vol waarheid
Heb ik de draak gedood die me achtervolgde
Van zijn botten maakten ze een carrousel
En het leven begint al te bloeien
En de wanhoop werd eer
Besproeid met moed
Er zijn spoken die jouw zang imiteren
Leidend naar doodlopende steegjes
Vele keren hebben ze geprobeerd me te verleiden
Maar voor mij bestaat er niemand anders
Laat niet stoppen met zingen, want jouw echo tussen
De klimop is een kompas
Je reist hier in mijn hart
Terwijl ik vecht en loop
Ik kan je stem al horen zingen binnen het kasteel
Hier komt de ridder van wie je droomt
Wanneer ik wil opgeven
Kijk ik naar de lucht
En jouw licht
En jouw licht
En jouw licht
Raakt mijn ziel
Elke strijd is als een
Nieuwe dans, nieuw, nieuw
Maar in de overwinning weet je dat je meer kracht hebt
Escrita por: Juan Son / Luis Humberto Navejas