395px

Sabia: Esa Gana de Volar

Juliano Neto

Sabia: Essa Vontade de Voar

Morro por você, majestoso sabiá.
Tentando entender essa vontade de voar, voar!

Ao longe se perder, entre nuvens vou planar.
Tentando entender o sopro leve do ar, do ar!

Inspiro-me em você/ majestoso sabiá
E ao me entristecer, me lembro de cantar, cantar!

Canto com você, para as lágrimas achar.
E lembro que viver é também chorar, chorar, chorar!

Lindo sabiá que me vez sorrir, que me fez sentir assim!
Como um pássaro a voar, sem desistir de chegar ao fim!
Imponente a soar com seu clarim, anunciar pra mim!
Que vida vai brotar no meu jardim vai sim!

Sabiá me ensina a voar, sabiá, sabiá.
Sabiá me ensina a cantar, sabiá, sabiá.

Sabia: Esa Gana de Volar

Muero por ti, majestuoso sabiá.
¡Tratando de entender esa gana de volar, volar!

Perderme en la distancia, entre nubes planeo.
Tratando de entender el suave soplo del aire, del aire!

Me inspiro en ti, majestuoso sabiá.
Y al entristecerme, recuerdo cantar, cantar!

Canto contigo, para encontrar las lágrimas.
Y recuerdo que vivir también es llorar, llorar, llorar!

Hermoso sabiá que me haces sonreír, que me haces sentir así!
¡Como un pájaro volando, sin rendirse hasta llegar al final!
¡Imponente al sonar con tu clarín, anunciando para mí!
¡Que la vida brotará en mi jardín, sí!

Sabiá me enseña a volar, sabiá, sabiá.
Sabiá me enseña a cantar, sabiá, sabiá.

Escrita por: Juliano Neto