395px

Cada Trago

Lax'n'Busto

Cada Cop

Cada cop que miro d'arreglar el que no faig bé
sento que estic pitjor encara.
Cada cop que enrera vull anar
sembla com si estigués més lluny.

Cada cop que hi torno és com un rellotge
que s'hagi desmuntat,
peces i peces que no saps mai com ordenar.
Cada cop més difícil se'm fa tenir-te aquí
sempre al meu costat.

Dues espases afilades caminant damunt d'un fil
que demà, es pot trencar, més val no esperar.

Com sol a la nit, com lluna al matí,
és com foc al bosc quan tu ets amb mi.
No és poder o voler, ni tant sols és fe,
potser ja és escrit i no s'hi pot fer res.
Cada cop que surto ara al carrer miro a la gent
i noto com si hagués estat fora.
Cada cop que penso en el què fer,
doncs ha passat molt temps,
no sé mai per on començar.
Cada cop que respiro és com si l'aire
em portés noves olors,
dolces i amargues, que em fan estar
en un altre món.
Cada cop que desperto m'assec i penso
si encara estic somiant.

Però quan la sort t'abandona
no hi ha un camí per triar,
no vas mai a cap lloc, més val esperar.

Com sol a la nit, com lluna al matí,
és com foc al bosc quan tu ets amb mi.
No és poder o voler, ni tant sols és fe,
potser ja és escrit i no s'hi pot fer res.

Jo no puc riure la mort ni del meu pitjor enemic,
no estic fet així, ni així seré mai, jo ho sé
i saps tu que el temps dirà on ens ha portat el vent
i em necessistes mai, volaré en contra.

Com sol a la nit, com lluna al matí,
és com foc al bosc quan tu ets amb mi.
No és poder o voler, ni tant sols és fe,
potser ja és escrit i no s'hi pot fer res.

Cada Trago

Cada trago que intento arreglar lo que no hago bien
siento que estoy aún peor.
Cada trago que quiero retroceder
parece como si estuviera más lejos.

Cada vez que regreso es como un reloj
que se ha desarmado,
piezas y piezas que nunca sabes cómo ordenar.
Cada vez se me hace más difícil tenerte aquí
siempre a mi lado.

Dos espadas afiladas caminando sobre un hilo
que mañana, se puede romper, más vale no esperar.

Como sol en la noche, como luna en la mañana,
es como fuego en el bosque cuando estás conmigo.
No es poder o querer, ni siquiera es fe,
tal vez ya está escrito y no se puede hacer nada.
Cada vez que salgo ahora a la calle miro a la gente
y siento como si hubiera estado fuera.
Cada vez que pienso en qué hacer,
pues ha pasado mucho tiempo,
no sé por dónde empezar.
Cada vez que respiro es como si el aire
me trajera nuevos olores,
dulces y amargos, que me hacen estar
en otro mundo.
Cada vez que despierto me siento y pienso
si aún estoy soñando.

Pero cuando la suerte te abandona
no hay un camino por elegir,
nunca vas a ningún lado, más vale esperar.

Como sol en la noche, como luna en la mañana,
es como fuego en el bosque cuando estás conmigo.
No es poder o querer, ni siquiera es fe,
tal vez ya está escrito y no se puede hacer nada.

Yo no puedo reírme de la muerte ni de mi peor enemigo,
no estoy hecho así, ni así seré nunca, yo lo sé
y sabes que el tiempo dirá a dónde nos ha llevado el viento
y si me necesitas alguna vez, volaré en contra.

Como sol en la noche, como luna en la mañana,
es como fuego en el bosque cuando estás conmigo.
No es poder o querer, ni siquiera es fe,
tal vez ya está escrito y no se puede hacer nada.

Escrita por: Laxnbusto