Caída Libre (part. Robe)
Y sé que solo estoy mirando de otra forma
Que voy a darle vuelta a nuestras sombras mientras busco el modo
De remontar el vuelo
Robe, ahí te mando el pedacito nuevo
Incluyendo el verbo remontar, que es lo que a ti te gustaba
A ver como te suena
Un besito, chao
Si encontrara silencio en mi ruido mental
Dormiría diez días y un año
Si avistara la causa de mi tempestad
Me pondría a chillar como un gallo
Hoy, hasta las moscas me pasan de largo
¿Será que algo les huele mal?
El griterío de mis pensamientos a toda velocidad
Hasta los huevos de esperar un milagro
Cansado de avanzar marcha atrás
Me tomo la pastilla roja
Bebo 0.0, me alimento bien
Hay un millón de muebles que mover
Y no sé detrás de cuál está lo que he perdido
Todo tiene luz de probador
Ya no me reconozco y me importa bien poco
En cuanto me dé un rayo de Sol
Voy a hacerme una foto en un fotomatón
¿Quién es que llama a mi cabeza a todas horas?
¿Que puede remendar todas las hojas que han caído al suelo
Como un árbol en invierno?
Y sé que solo estoy mirando de otra forma
Que voy a dar la vuelta a nuestra sombra mientras busco el modo
De remontar el vuelo
A veces, hago maniobras
Para retomarlo donde lo dejé
Hay demasiados frentes a la vez
Y no consigo ver quién coño es el enemigo
Todo tiene luz de probador
Ya no me reconozco y me importa bien poco
En cuanto me dé un rayo de Sol
Voy a hacerme una foto
Todo tiene luz de probador
Ya no me reconozco y me importa bien poco
En cuanto me dé un rayo de Sol
Voy a hacerme una foto en un fotomatón
Vrije Val (ft. Robe)
En ik weet dat ik alleen maar op een andere manier kijk
Dat ik onze schaduwen ga omdraaien terwijl ik zoek naar de manier
Om weer op te stijgen
Robe, hier stuur ik je het nieuwe stukje
Inclusief het werkwoord opstijgen, dat is wat jij leuk vond
Kijken hoe het klinkt
Een kusje, doei
Als ik stilte zou vinden in mijn mentale lawaai
Zou ik tien dagen en een jaar slapen
Als ik de oorzaak van mijn storm zou zien
Zou ik gaan schreeuwen als een haan
Vandaag, zelfs de vliegen negeren me
Zou het zijn dat er iets niet klopt?
Het geschreeuw van mijn gedachten op volle snelheid
Tot mijn nek vol van het wachten op een wonder
Moe van achteruit te gaan
Ik neem de rode pil
Drink 0.0, eet goed
Er zijn een miljoen meubels te verplaatsen
En ik weet niet achter welk het verloren is
Alles heeft de licht van een paskamer
Ik herken mezelf niet meer en het kan me weinig schelen
Zodra de zon me een straal geeft
Ga ik een foto maken in een fotohokje
Wie is er die mijn hoofd de hele tijd belt?
Wie kan alle bladeren repareren die op de grond zijn gevallen
Als een boom in de winter?
En ik weet dat ik alleen maar op een andere manier kijk
Dat ik onze schaduw ga omdraaien terwijl ik zoek naar de manier
Om weer op te stijgen
Soms maak ik manoeuvres
Om het weer op te pakken waar ik het heb achtergelaten
Er zijn te veel fronten tegelijk
En ik kan niet zien wie de klootzak is die de vijand is
Alles heeft de licht van een paskamer
Ik herken mezelf niet meer en het kan me weinig schelen
Zodra de zon me een straal geeft
Ga ik een foto maken
Alles heeft de licht van een paskamer
Ik herken mezelf niet meer en het kan me weinig schelen
Zodra de zon me een straal geeft
Ga ik een foto maken in een fotohokje
Escrita por: César Pop / Leiva