13 No Fuyu
血塗られた赤い大地を
chinurareta akai daichi o
白い雪が多い隠した
shiroi yuki ga ooi kakushita
もっと深く降り積もればいいのにと
motto fukaku furitsumoreba ii no ni to
思わなくもない
omowanaku mo nai
季節が巡り春が歌えば
kisetsu ga meguri haru ga utaeba
あなたはきっと飛んで行くでしょう
anata wa kitto tonde yuku deshou
止められないならばいつもすぐそばに
tomerarenai naraba itsumo sugu soba ni
いたいと願った
itai to negatta
人は幼き日に夢見てた憧れを
hito wa osanaki hi ni yume miteta akogare o
いつまで抱いて生きられるのだろう
itsu made daite ikirareru no darou?
真実は追えば追うほどに遠ざかる影
shinjitsu wa oeba ou hodo ni touzakaru kage
振り返り立ち尽くす屍の上で
furikaeri tachitsukusu shikabane no ue de
あの日から
ano hi kara
あなたと駆け抜けた季節を数えては
anata to kakenuketa kisetsu o kazoete wa?
戻らない光の眩しさに目を閉じる
modoranai hikari no mabayusa ni me wo tojiru
震える首筋を包み込む温もり
furueru kubisuji o tsutsumikomu nukumori
私はあと何度この寒さに耐えられる
watashi wa ato nando kono samusa ni taerareru?
戦え！と戦え！と
tatakae! to tatakae! to
繰り返すあなたの言葉
kurikaesu anat no kotoba
今でも絶えずまだ響いてる
ima demo taezu mada hibiiteru
夢を見てる地獄と
yume o miteru jigoku to
夢を見ない天国
yume o minai tengoku
幸せなのはどちらの方か
shiawase na no wa dochira no hou ka?
無意味な問いに夜は進み
muimi na toi ni yoru wa susumi
伸びた髪を切る者がいれば
nobita kami o kiru mono ga ireba
伸びた髪をくくる者もいる
nobita kami o kukuru mono mo iru
不自由なのはどちらの方か
fujiyuu na no wa dochira no hou ka?
無慈悲な問いに愛は惑う
mujihi na toi ni ai wa madou
ただそばにいる
tada soba ni iru
それだけでいい
sore dake de ii
他には何もいらないと言うのに
hoka ni wa nani mo iranai to iu no ni
ささやかな望みは... 許されざるエゴなのか
sasayakana nozomi wa... yurusarezaru ego na no ka?
それとも
soretomo
知らずにすれ違う
shirazu ni sure chigau
季節を数えても
kisetsu o kazoete mo
やるせない祈りの
yarusenai inori no
虚しさに日が暮れる
munashisa ni hi ga kureru
果たせぬ約束が
hatasenu yakusoku ga
彷徨える宵闇
samayoeru yoiyami
私は真実の
watashi wa shinjitsu no
その痛みに耐えられる
sono itami ni taerareru?
戦え！と戦え！と
tatakae! to tatakae! to
と繰り返すあの日の言葉
to kurikaesu ano hi no kotoba
今でも強くまだ響いてる
ima demo tsuyoku mada hibiiteru
目覚めれば... 滲んだ空と
mezamereba... nijinda sora to
凍てつく頬に
itetsuku hoho ni
煌めく世界
kirameku sekai
望まずとも
nozomazu to mo
今年もまた春が来る
kotoshi mo mata haru ga kuru
冬を置き去りに
fuyu o okizari ni
13 Geen Winter
Bloeddoorweekte rode aarde
Wordt bedekt door witte sneeuw
Ik kan niet anders dan hopen dat
Het dieper en dieper valt
Seizoenen draaien, de lente zingt
Zal jij zeker wegvliegen
Als het niet te stoppen is, wil ik altijd
Dichtbij je zijn, dat is mijn wens
Mensen leven met de dromen van hun kindertijd
Hoe lang kunnen ze die nog vasthouden?
Hoe meer je de waarheid achtervolgt, hoe verder de schaduw
Sta stil op de lichamen van de doden
Sinds die dag
Tel de seizoenen die ik met jou heb doorgemaakt
Sluit mijn ogen voor het verblindende licht dat niet terugkomt
De warmte die mijn rillende nek omarmt
Hoe vaak kan ik deze kou nog doorstaan?
Vecht! Vecht! Vecht!
Herhalende woorden van jou
Klinken nog steeds in mijn hoofd
De hel van dromen
En de hemel zonder dromen
Welke is werkelijk gelukkig?
De nacht vordert met zinloze vragen
Als er iemand is die het lange haar knipt
Is er ook iemand die het lange haar vastbindt
Wie is er werkelijk vrij?
De wrede vragen verwarren de liefde
Gewoon bij je zijn
Dat is al genoeg
Ik heb niets anders nodig, dat zeg ik
Is deze bescheiden wens... een onvergeeflijke egoïsme?
Of
Verkeerd lopen zonder het te weten
Tel de seizoenen
De zinloze gebeden
Verduisteren de zon
Onvervulde beloften
Dwalen in de duisternis van de nacht
Ik kan de pijn van de waarheid
Uithouden
Vecht! Vecht! Vecht!
De woorden van die dag herhalen zich
Klinken nog steeds sterk in mijn hoofd
Als ik ontwaak... de vervaagde lucht en
Op mijn bevroren wangen
De schitterende wereld
Ook al wil ik het niet
Komt de lente weer dit jaar
Laat de winter achter.