Zamba de Alberdi
Barrio Alberdi, la barranca, la noria y el infiernillo
Del historial de un chiquillo, parece que fuera ayer
Barrio Alberdi, que dejé en busca de otras quimeras
Y hoy, y hoy te canto a mi manera, porque, de ti, no me olvido
Aunque mi rancho querido sea una humilde tapera
Barrio Alberdi, bosques hoy de estudiantes y doctores
De serenatas y flores, y farras carnavaleras
De la piba quinceañera con su clavel de ilusión
Iba a la plaza Colón para pasear su pollera
Barrio Alberdi, bosques hoy, ¿qué siento cuando te canto?
Parece que tengo un llanto adentro del corazón
Y mi madre, en la quietud del cielo, hará una plegaria
Cuando escuche mi guitarra allá en mi calle Chubut
Canto una serenata
A orillas del río, se escucha mi voz
Rumores de gracia poblaron la casa
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Rumores de gracia poblaron la casa
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Dicha que tuve en Alberdi
Mi primera cita en la plaza Colón
Con aquella Luna que vino del baile
Su escalón de seda dejó en su balcón
Con aquella Luna que vino del baile
Su escalón de seda dejó en su balcón
Lunita de Alberdi, esconde tu cara
Con su guardapolvo de fino doctor
Si una noche alegre, con mi serenata
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Si una noche alegre, con mi serenata
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Sueña con tus quince abriles
Muñequita rubia, tu pollera azul
Como una glicina, iba por el Clínica
Perfumando el aire con su juventud
Como una glicina, iba por el Clínica
Perfumando el aire con su juventud
Cuando miro la barranca
La Quinta Santa Ana, mi calle Chubut
Siento una guitarra, una serenata
Me acuerdo de Córdoba que me dio la luz
Siento una guitarra, una serenata
Me acuerdo de Córdoba que me dio la luz
Lunita de Alberdi esconde tu cara
Con tu guardapolvo de fino doctor
Si una noche alegre, con mi serenata
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Si una noche alegre, con mi serenata
Se prende y se apaga la luz de un balcón
Zamba van Alberdi
Ik zing een serenade
Aan de oever van de rivier klinkt mijn stem
Geruchten van genade, vulden het huis
Het licht van een balkon gaat aan en uit
Geluk dat ik had in Alberdi
Mijn eerste afspraakje op het Colón-plein
Zoals die maan die van de dans kwam
Liet haar zijden trede achter op haar balkon
Luna van Alberdi, verberg je gezicht
Met je doktersjas van fijn materiaal
Als een vrolijke nacht met mijn serenade
Gaat het licht van een balkon aan en uit
Droom van je vijftien lentes
Lieve pop, je blauwe rok
Als een glicine liep je naar de Kliniek
De lucht parfumerend met je jeugd
Wanneer ik naar de Barranca kijk
De quinta Santa Ana, mijn Chubut-straat
Voel ik een gitaar, een serenade
Ik denk aan Córdoba die me het licht gaf
Luna van Alberdi, verberg je gezicht
Met je doktersjas van fijn materiaal
Als een vrolijke nacht met mijn serenade
Gaat het licht van een balkon aan en uit