Tango do Fresco

o fresco vai, tirando ao monte
foge da morte da maldiçom
o povo baixa, baixa os olhos calam a boca
e a sua dor.
alguns dos seus cruzam a raia
nunca jamais vam a voltar
querem borrar borrar seis anos
nem com sangue e amor, os borrarám.
o que hoje dá a mao
amanha disparará, buscando um coraçom
envoltos na traiçom
no monte onde jogou vive fugido,
mentres escreve o diário que eu lim.
a morte está presente no teu livro
abre as feridas de anos atrás
a lenda medra desde o sul ao norte
esta é a história do fresco, Manuel.

Tango Fresco

el fresco va, quitando del montículo
huye de la muerte de la maldicion
la gente baja, baja sus ojos callados
y tu dolor
Algunos de tu gente cruzan la racha
nunca volvería
quiere desenfocar seis años
ni con sangre y amor los mancharán
lo que hoy da la mano
Mañana disparará, buscando un corazón
envuelto en traición
en la colina donde jugó vidas en la correra
Escribes el diario que leí
la muerte está presente en su libro
abre las heridas de hace años
la leyenda medra del sur al norte
Esta es la historia del fresco, Manuel

Composição: Dun Poema De Manolo Pipas