395px

Weer Vreemden

Matt Hansen

Strangers Again

All the freckles on your arm, oh, they draw like a constellation
Just a second in your eyes is its own hidden conversation
And I bet my soul, my skin, the whole world naked
And just because you're gone, that doesn't change it

You'll pretend you don't know me like we never met
But all of your secrets are burned in my head
And when I get lonely, I'll try to forget
But it's a strange kind of pain, love
'Cause we'll never be strangers again

I'm so caught up in the wake, in the ache of the way it ended
Tell my darling I'm afraid I will never feel the same again
We left, we cried, we loved and then we lost it
But just because it's gone, it's not forgotten, woah

You'll pretend you don't know me like we never met
But all of your secrets are burned in my head
And when I get lonely, I'll try to forget
But it's a strange kind of pain, love
'Cause we'll never be strangers again

And I can't unknow you, even if I want to
Even if I try to, it all comes back again
I can't unknow you, even if I want to
Even if I try to

You'll pretend you don't know me like we never met
But all of your secrets are burned in my head
And when I get lonely, I'll try to forget
But it's a strange kind of pain, love
'Cause we'll never be strangers again

Weer Vreemden

Al die sproeten op je arm, oh, ze tekenen als een sterrenbeeld
Slechts een seconde in je ogen is een verborgen gesprek voor zich
En ik wed mijn ziel, mijn huid, de hele wereld naakt
En alleen omdat je weg bent, verandert dat niets

Je doet alsof je me niet kent, alsof we elkaar nooit hebben ontmoet
Maar al jouw geheimen zijn in mijn hoofd gebrandmerkt
En als ik me eenzaam voel, probeer ik het te vergeten
Maar het is een vreemde soort pijn, liefde
Want we zullen nooit weer vreemden zijn

Ik zit zo vast in de nasleep, in de pijn van hoe het eindigde
Zeg tegen mijn schat dat ik bang ben dat ik nooit meer hetzelfde zal voelen
We gingen weg, we huilden, we hielden van en toen verloren we het
Maar alleen omdat het weg is, is het niet vergeten, woah

Je doet alsof je me niet kent, alsof we elkaar nooit hebben ontmoet
Maar al jouw geheimen zijn in mijn hoofd gebrandmerkt
En als ik me eenzaam voel, probeer ik het te vergeten
Maar het is een vreemde soort pijn, liefde
Want we zullen nooit weer vreemden zijn

En ik kan je niet vergeten, zelfs als ik dat wil
Zelfs als ik het probeer, komt het allemaal weer terug
Ik kan je niet vergeten, zelfs als ik dat wil
Zelfs als ik het probeer

Je doet alsof je me niet kent, alsof we elkaar nooit hebben ontmoet
Maar al jouw geheimen zijn in mijn hoofd gebrandmerkt
En als ik me eenzaam voel, probeer ik het te vergeten
Maar het is een vreemde soort pijn, liefde
Want we zullen nooit weer vreemden zijn

Escrita por: Matt Hansen / Colin Foote / Alex Borel / Madi Yanofsky