Som Frmlingar
hr kommer sista akten
och sen r det slut
du kan packa dina saker
och andas ut
vi har fallit ljudlst
genom rum och tid
det knns overkligt nu
som om man sttt bredvid
men det finns en sak jag kan sga
av erfarenhet
du kan inte g arg genom livet
nngng mste man sluta fred
(ref)s lt oss aldrig mtas som frmlingar
lt det finnas ngot kvar
en respekt fr det som var
lt oss aldrig prata som frmlingar
utan som en kvinna och man
som gav allt till varann
men som inte ndde nda fram
du knner mig bttre n ngon
du vet saker ingen vet
du har skyddat mig frn stormar
du borde f medalj fr tapperhet
det var inga frlorade r (nej, nej)
jag kommer aldrig se det s (nej, nej)
du gmmer dig frn demonerna
men dom hittar dig nd
(ref)s lt oss aldrig mtas som frmlingar...
(ref)s lt oss aldrig mtas som frmlingar...
Como Extraños
Aquí viene el último acto
y luego es el final
tú puedes empacar tus cosas
y respirar profundo
hemos caído en silencio
a través del espacio y el tiempo
se siente irreal ahora
como si estuvieras al lado
pero hay algo que puedo decir
de experiencia
no puedes ir enojado por la vida
en algún momento debes hacer las paces
(ref) así que nunca nos encontremos como extraños
que quede algo
un respeto por lo que fue
nunca hablemos como extraños
sino como una mujer y un hombre
que dieron todo el uno al otro
pero que no llegaron a entenderse
tú me conoces mejor que nadie
tú sabes cosas que nadie más sabe
tú me has protegido de las tormentas
debieras recibir una medalla por tu valentía
no fueron años perdidos (no, no)
nunca lo veré así (no, no)
tú te escondes de los demonios
pero ellos te encuentran de todas formas
(ref) así que nunca nos encontremos como extraños...
(ref) así que nunca nos encontremos como extraños...