Mañana Ire Temprano (part. Raúl Iriarte)
Desde hace un mes estoy postrado
Cuántos domingos que me extrañas
Y hoy en tu día bien amada
Te faltarán mis flores
Y no estaré a tu lado
Llora la lluvia del otoño
Sobre tu tumba y mi tristeza
Hoy como nunca estás tan sola
Los dos estamos solos
Amarga soledad
Mañana iré temprano
Con las flores que tú amabas
Y el está allí a tu lado
Será un consuelo mi dulce amor
Te llamaré para decirte
Amada aquí estoy
No te olvido jamás mi emoción
Y te hablaré y no estarás
Tan sola tan sola
Como estoy yo
Mañana iré temprano
En cuanto despunte el alba
A llevarte bien amada
La siempreviva de mi dolor
El cielo tiene golondrinas
El árbol flor el aire aroma
Pero tú siempre vives sola
Y yo vivo un otoño
De amarga soledad
Morgen Ga Ik Vroeg (ft. Raúl Iriarte)
Sinds een maand lig ik hier
Hoeveel zondagen mis je me
En vandaag, op jouw dag, mijn geliefde
Zullen mijn bloemen ontbreken
En zal ik niet aan je zijde zijn
De regen van de herfst huilt
Over jouw graf en mijn verdriet
Vandaag ben je zo alleen als nooit tevoren
We zijn allebei alleen
Bittere eenzaamheid
Morgen ga ik vroeg
Met de bloemen die je zo liefhad
En hij is daar aan je zijde
Het zal een troost zijn, mijn zoete liefde
Ik zal je bellen om te zeggen
Geliefde, hier ben ik
Ik vergeet je nooit, mijn emotie
En ik zal met je praten en je zult niet zijn
Zo alleen, zo alleen
Als ik ben
Morgen ga ik vroeg
Zodra de dageraad aanbreekt
Om je, mijn geliefde, te brengen
De altijdgroene van mijn pijn
De lucht heeft zwaluwen
De boom bloeit, de lucht ruikt
Maar jij leeft altijd alleen
En ik leef een herfst
Van bittere eenzaamheid