Lucía (part. Soledad)
(Te-te-te-te-te-te-te-te-te-te—)
(Te venís provocativa, métele una—)
(Uh-uh-uh-uh)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Cuando se encuentre perdido en el cielo, ahí que es)
(El cielo, ahí que es)
Tras las tinieblas y al anochecer
Te vi correteando, te iba siguiendo los pies
Sos la leyenda que se ha de escuchar
Sos la luz del bosque que me logró encandilar
Te llevo por los caminos, como un abrojo prendido
A mi caminar
Te llevo por los caminos, como un abrojo prendido
Mi Lucía de las noches, diablo blanco de mis días
Demonio que te guía por el pacto de la sangre
De mis brazos, Doña Karma, chupa tu alma y energía
Si pusieron mi fe y esperanza encima de un altar, fue Lucía
Si pusieron mi fe y esperanza encima de un altar, fue Lucía
Me duele el cuerpo y no veo bien
Luces amagando a que todo va a oscurecer
Me hablas bajito, insinuando amor
Con mirada pena, Lucía se hizo canción
Te llevo por los caminos como un abrojo prendido
A mi caminar
Te llevo por los caminos como un abrojo prendido
Mi Lucía de las noches, diablo blanco de mis días
Demonio que te guía por el pacto de la sangre
De mis brazos, doña karma, chupa tu alma y energía
Si pusieron mi fe y esperanza encima de un altar, fue Lucía
Si pusieron mi fe y esperanza encima de un altar, fue Lucía
(Cuando se encuentre perdido en el cielo)
(Métale una copita)
Lucía (met Soledad)
(Te-te-te-te-te-te-te-te-te-te—)
(Je komt uitdagend aan, gooi er een—)
(Uh-uh-uh-uh)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Als je verloren bent in de lucht, daar is het)
(De lucht, daar is het)
Achter de duisternis en bij het vallen van de nacht
Zag ik je rondspringen, ik volgde je voetstappen
Jij bent de legende die gehoord moet worden
Jij bent het licht van het bos dat me verblindde
Ik neem je mee over de paden, als een doorn die blijft hangen
Aan mijn stappen
Ik neem je mee over de paden, als een doorn die blijft hangen
Mijn Lucía van de nachten, witte duivel van mijn dagen
Demon die je leidt door het bloedverbond
Van mijn armen, mevrouw Karma, zuig je ziel en energie
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
Mijn lichaam doet pijn en ik zie niet goed
Lichten flitsen dat alles donker gaat worden
Je spreekt zachtjes, suggereert liefde
Met een treurige blik, Lucía werd een lied
Ik neem je mee over de paden als een doorn die blijft hangen
Aan mijn stappen
Ik neem je mee over de paden als een doorn die blijft hangen
Mijn Lucía van de nachten, witte duivel van mijn dagen
Demon die je leidt door het bloedverbond
Van mijn armen, mevrouw Karma, zuig je ziel en energie
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
(Als je verloren bent in de lucht)
(Gooi er een drankje in)
Escrita por: Milo j / Jorge Omar Mikota / Los Wichi-Matacos del Pilcomayo / Máxima Corimay / Virginia Vilte