云深夜微凉
yún shēn yè wēi liáng
脚月轻风拂心绕
jiǎo yuè qīng fēng fú xīn rào
一人对雪望
yī rén duì xuě wàng
望尽前尘是过往
wàng jǐn qián chén shì guò wǎng
孤苏天子笑
gū sū tiān zǐ xiào
埋雪独藏风华貌
mái xuě dú cáng fēng huá mào
静是琴声摇
jìng shì qín shēng yáo
但忆曲问灵空回想
dàn yì qū wèn líng kōng huí xiǎng
你还在问吗
nǐ hái zài wèn ma
问尽古来是人的痴狂
wèn jǐn gǔ lái shì rén de chī kuáng
谁又在远方
shuí yòu zài yuǎn fāng
在问时间故人
zài wèn shì jiān gù rén
黑白会与几多量
hēi bái huǐ yù jǐ duō liàng
还能忘记吗
hái néng wàng jì ma
云深共许一诺人茫茫
yún shēn gòng xǔ yī nuò rén máng máng
君又在何方
jūn yòu zài hé fāng
相望不忘
xiāng wàng bù wàng
则是韵含光
zé shì yùn hán guāng
风乱闭出生命扬
féng luàn bì chū shēng míng yáng
她却不肯忘
tā què bù kěn wàng
踏尽前尘是过往
tà jǐn qián chén shì guò wǎng
闭尘证明想
bì chén zhēng míng xiǎng
难闭恩怨是非狂
nán bì ēn yuàn shì fēi kuáng
静是琴声摇
jìng shì qín shēng yáo
但忆曲问灵空回想
dàn yì qū wèn líng kōng huí xiǎng
你还在问吗
nǐ hái zài wèn ma
问尽古来是人的痴狂
wèn jǐn gǔ lái shì rén de chī kuáng
谁又在远方
shuí yòu zài yuǎn fāng
在问时间故人
zài wèn shì jiān gù rén
黑白会与几多量
hēi bái huǐ yù jǐ duō liàng
还能忘记吗
hái néng wàng jì ma
云深共许一诺人茫茫
yún shēn gòng xǔ yī nuò rén máng máng
君又在何方
jūn yòu zài hé fāng
相望不忘
xiāng wàng bù wàng
你还在问吗
nǐ hái zài wèn ma
不问古今是人的痴狂
bù wèn gǔ jīn shì rén de chī kuáng
谁又在远方
shuí yòu zài yuǎn fāng
难解时间故人
nán jiě shì jiān gù rén
黑白会与几多量
hēi bái huǐ yù jǐ duō liàng
还能忘记吗
hái néng wàng jì ma
看客散去为你我不忘
kàn kè sàn qù wéi nǐ wǒ bù wàng
与君在身旁
yǔ jūn zài shēn páng
别来无恙
bié lái wú yàng