WangXian
fēihuā lián bì fēngliú yì niánshào
gū sū yòu fàn chūn cháo
qún fēng yǐnyǐn yún shēn chù
yánmián zì yǒu xiāngsī dào
rén suī qù bīngxīn wèi xiāo
yǔguò pípá qiào
zhú gāo lüè tiāo suíshǒu pāo shéi jiēzhe
gè zhōng suān tián rìhòu dōu fù yīxiào
yuánlái chén qíng jù shì jiù rén
liáodòng xīnshì rúhé néng bì chén
yǔ nǐ yī qū chuī chè huān tóng hèn
qiānfānguò hái tiānzhēn
dào shuō suíbiàn yìqì hé xiāoyáo
shēnhòu què shì tāotāo
yān shuǐ tiáotiáo gòng qīngzhōu
yún píng dēnghuǒ jiē tiān zhào
hū xǐng lái bùshì tā xiāo
chénshì sānqiān tiáo
bùjí bàn tán tiānzǐ xiào shéi zuì dào
tíng xián wàng jī qíng dòng què nán zhīxiǎo
yuánlái zài féng zhǐ xū yīshùn
guòwǎng zàiyì hébì chùchù wén
yǔ nǐ huà jǐn shēngsǐ jiǔ shàng wēn
shí nián mèng wèi jué lěng
yuánlái chén qíng jù shì jiù rén
liáodòng xīnshì rúhé néng bì chén
yǔ nǐ yī qū chuī chè huān tóng hèn
qiānfānguò hái tiānzhēn
WangXian
bloemen dansen in de wind, een jong jaar
in de oude stad groeit de lentebloei
alle winden fluisteren, verstopt in de wolken
langzaam voel ik de tegenwind
ook al gaan mensen weg, blijft de ijskoude kern
als het bordspel begint
kun je elke kans gebruiken om iemand iets aan te doen
verschillende smaken, zoet en zuur, brengen een lach na de zon
het was ooit dat de diepe gevoelens echt waren
hoe kan ik de oprechte gevoelens verbergen?
met jou blaas ik de vreugde en de haat samen weg
vergeet de tienduizend jaren, blijft het puur
als ik zeg, maak je geen zorgen, ga eenvoudig en vrij
het lijkt allemaal zo chaotisch
het donkere water stroomt langzaam, samen met de lente
als de wolken zich samenvoegen, straalt de hemel
word wakker, het is niet dat ik het vergeet
de stad schat 3000 zinnen
niet eens de prins kan lachen, wie kan dit nog begrijpen?
verlangen naar wat ooit was, maar het vergt begrip
het was ooit dat één beweging nodig was
om het verleden te waarderen, overal verandert de geur
met jou praten tot de dood opwarmt
en tien jaar dromen zijn nog steeds koud
het was ooit dat de diepe gevoelens echt waren
hoe kan ik de oprechte gevoelens verbergen?
met jou blaas ik de vreugde en de haat samen weg
vergeet de tienduizend jaren, blijft het puur