Dies Irae (Dzień Sądu)
Ucieczka przed powielaniem schematów
Temat jest dla mnie wciąż otwarty
Przybywa I milczy
A język jego ostry jest jak nóż
Słowa tną zimny lód
Myśli niszczą myśli
Obcy powstali przeciw mnie
Wszystkie te spojrzenia
Wrogość w nich siła I strach
I wielu
Zuchwale mnie zwalcza
Wszystkie zmysły ich
Zmierzają do mej zguby
Zabijają powoli
Chcę już teraz Iść
Plując w twarz zhańbionych
Mówić do nich by zrozumieli
Kiedy wyjdziemy na wydeptane ulice?
Kiedy zapalimy świece w ciemności?
Czy ciągle mamy żyć
W świecie naszych ojców?!
Dies Irae (Día del Juicio)
Escapar de la duplicación de planes
El tema aún está abierto para mí
Él llega y en silencio
Y su lengua es afilada como un cuchillo
Palabras cortadas hielo frío
Los pensamientos destruyen los pensamientos
Los alienígenas se levantaron contra mí
Todas estas miradas
Hostilidad en ellos, fuerza y miedo
Y muchos
Luchará conmigo con valentía
Todos los sentidos de su
Se dirigen a mi muerte
Matar lentamente
Quiero irme ahora
escupiendo en la cara de los deshonrados
Hablar con ellos para entender
¿Cuándo saldremos a las calles pisoteando?
¿Cuándo encendemos velas en la oscuridad?
¿Todavía vivimos?
¿En el mundo de nuestros padres?