Bend (Joseph)
I am not my family tree
These are different leaves, you know
There are miles and miles between
My roots and what I’m trying to grow
I am not the slave they sold
Nor am I royalty
I’ve worn them both, the finest coat
And rags that barely cover me
But there’s mercy in the soil, mercy in the sun
Learning to forgive, what cannot be undone
And what was meant to harm can’t harm you in the end
Stepped out on a limb I thought might break
But Love said, it will only bend; It will only bend.
I am not my past mistakes
Labelled by some place and time
Nor am I trophy case
Trying to maintain my shine
I have dreamed a thousand dreams
Watched a grain in famine, grow
I am not my family tree
I have branches of my own
But there’s mercy in the soil, mercy in the sun
Learning to forgive, what cannot be undone
And what was meant to harm can’t harm you in the end
Stepped out on a limb I thought might break
But Love said, it will only bend; It will only bend.
Oh, does fate resign us to
Find shelter for our wounds
Beneath the battered roof of broken dreams?
Oh, but I will choose to stand
In the shadow of Your hand
And see what grows when Grace has sown the seed
Buigen (Joseph)
Ik ben niet mijn familieboom
Dit zijn andere bladeren, weet je
Er liggen mijlen en mijlen tussen
Mijn wortels en wat ik probeer te laten groeien
Ik ben niet de slaaf die ze verkochten
En ik ben ook geen royalty
Ik heb ze allebei gedragen, de mooiste jas
En vodden die me nauwelijks bedekken
Maar er is genade in de aarde, genade in de zon
Leren vergeven, wat niet ongedaan kan worden gemaakt
En wat bedoeld was om te kwetsen, kan je uiteindelijk niet schaden
Ik stapte uit op een tak waarvan ik dacht dat hij zou breken
Maar de Liefde zei, hij zal alleen buigen; hij zal alleen buigen.
Ik ben niet mijn verleden fouten
Gelabeld door een bepaalde plek en tijd
En ik ben geen trofee
Die probeert mijn glans te behouden
Ik heb duizend dromen gedroomd
Een graankorrel in de hongersnood zien groeien
Ik ben niet mijn familieboom
Ik heb mijn eigen takken
Maar er is genade in de aarde, genade in de zon
Leren vergeven, wat niet ongedaan kan worden gemaakt
En wat bedoeld was om te kwetsen, kan je uiteindelijk niet schaden
Ik stapte uit op een tak waarvan ik dacht dat hij zou breken
Maar de Liefde zei, hij zal alleen buigen; hij zal alleen buigen.
Oh, is het lot ons voorbestemd om
Schuilplaatsen voor onze wonden te vinden
Onder het gehavende dak van gebroken dromen?
Oh, maar ik kies ervoor om te staan
In de schaduw van Uw hand
En te zien wat groeit wanneer Genade het zaad heeft gezaaid.