395px

Je lijkt zo veel op hem

Myriam Hernández

Te pareces tanto a él

Será mejor que te lo diga de una vez
Antes que llegue a suceder lo que sospecho
Hay un amor que no he podido desprender
De lo más hondo de mi ser, por más que quiero
Tenía tus manos, tu mirar, tu candidez
Y como tú, era un atento caballero
Pero de pronto fue un infierno vivir con él
Y si he salido de las llamas
Debo cuidarme de caer en el brasero

Te pareces tanto a él, cuando me amaba
Cuando yo era su universo y su razón de ser
Te pareces tanto a él, cuando en su alma
Solo existía yo y me era fiel
Te pareces tanto a él, y es un consuelo
Porque creo que algún día te llegaré a querer
Pero mientras, voy matando su recuerdo
Yo sé que a ti también también te perderé

Te pareces tanto a él, cuando me amaba
Cuando yo era su universo y su razón de ser
Te pareces tanto a él, cuando en su alma
Solo existía yo y me era fiel
Te pareces tanto a él, y es un consuelo
Porque creo que algún día te llegaré a querer
Pero mientras, voy matando su recuerdo
Yo sé que a ti también te perderé

Te pareces tanto a él, cuando me amaba
Cuando yo era su universo y su razón de ser
Te pareces tanto a él, cuando en su alma
Solo existía yo y me era fiel
Te pareces tanto a él, y es un consuelo
Porque creo que algún día te llegaré a querer
Pero mientras, voy matando su recuerdo
Yo sé que a ti también

Je lijkt zo veel op hem

Het is beter dat ik het je meteen zeg
Voordat er gebeurt wat ik vrees
Er is een liefde die ik niet kan loslaten
Uit het diepste van mijn wezen, hoe hard ik ook probeer
Ik had je handen, je blik, je onschuld
En net als jij, was hij een attente heer
Maar plotseling was het een hel om met hem te leven
En als ik uit de vlammen ben gekomen
Moet ik oppassen dat ik niet in de kolen val

Je lijkt zo veel op hem, toen hij van me hield
Toen ik zijn universum en zijn reden van bestaan was
Je lijkt zo veel op hem, toen in zijn ziel
Alleen ik bestond en hij trouw aan me was
Je lijkt zo veel op hem, en dat is een troost
Want ik geloof dat ik je op een dag zal leren houden
Maar ondertussen dood ik zijn herinnering
Ik weet dat ik jou ook zal verliezen

Je lijkt zo veel op hem, toen hij van me hield
Toen ik zijn universum en zijn reden van bestaan was
Je lijkt zo veel op hem, toen in zijn ziel
Alleen ik bestond en hij trouw aan me was
Je lijkt zo veel op hem, en dat is een troost
Want ik geloof dat ik je op een dag zal leren houden
Maar ondertussen dood ik zijn herinnering
Ik weet dat ik jou ook zal verliezen

Je lijkt zo veel op hem, toen hij van me hield
Toen ik zijn universum en zijn reden van bestaan was
Je lijkt zo veel op hem, toen in zijn ziel
Alleen ik bestond en hij trouw aan me was
Je lijkt zo veel op hem, en dat is een troost
Want ik geloof dat ik je op een dag zal leren houden
Maar ondertussen dood ik zijn herinnering
Ik weet dat ik jou ook zal verliezen

Escrita por: Alvaro Torres