395px

Lied Voor Een Vriendin

Nomadi

Canzone Per Una Amica

Lunga e diritta correva la strada, l'auto veloce correva
La dolce estate era già cominciata vicino lui sorrideva
Vicino lui sorrideva
Forte la mano teneva il volante, forte il motore cantava
Non lo sapevi che c'era la morte quel giorno che ti aspettava
Quel giorno che ti aspettava

Non lo sapevi che c'era la morte, quando si è giovani è strano
Poter pensare che la nostra sorte venga e ci prenda per mano
Venga e ci prenda per mano
Non lo sapevi, ma cosa hai sentito quando la strada è impazzita
Quando la macchina è uscita di lato e sopra un'altra è finita
E sopra un'altra è finita

Non lo sapevi, ma cosa hai pensato quando lo schianto ti ha uccisa
Quando anche il cielo di sopra è crollato, quando la vita è fuggita
Quando la vita è fuggita
Dopo il silenzio soltanto è regnato tra le lamiere contorte
Sull'autostrada cercavi la vita, ma ti ha incontrato la morte
Ma ti ha incontrato la morte

Vorrei sapere a che cosa è servito vivere, amare, soffrire
Spendere tutti I tuoi giorni passati se così presto hai dovuto partire
Se presto hai dovuto partire
Voglio però ricordarti com'eri, pensare che ancora vivi
Voglio pensare che ancora mi ascolti e che come allora sorridi
E che come allora sorridi

Lied Voor Een Vriendin

Lang en recht liep de weg, de auto snel en vrij
De zoete zomer was al begonnen, hij glimlachte erbij
Hij glimlachte erbij
Sterk hield hij het stuur vast, de motor zong zo luid
Wist je niet dat de dood daar was, die dag die op je wachtte, zo koud
Die dag die op je wachtte, zo koud

Wist je niet dat de dood daar was, als je jong bent is het raar
Te denken dat ons lot komt en ons bij de hand neemt, zo klaar
En ons bij de hand neemt, zo klaar
Wist je niet, maar wat voelde je toen de weg gek werd
Toen de auto van de weg raakte en op een andere eindigde, zo ver
En op een andere eindigde, zo ver

Wist je niet, maar wat dacht je toen de klap je doodde
Toen zelfs de lucht boven je instortte, toen het leven je verliet, zo zoet
Toen het leven je verliet, zo zoet
Na de stilte heerste alleen de chaos tussen de kromme platen
Op de snelweg zocht je naar het leven, maar de dood kwam je halen, zo kwaad
Maar de dood kwam je halen, zo kwaad

Ik wil weten wat het nut was van leven, van houden, van lijden
Al je dagen die je hebt doorgebracht, als je zo vroeg moest scheiden
Als je zo vroeg moest scheiden
Toch wil ik je herinneren zoals je was, denken dat je nog leeft
Ik wil denken dat je nog naar me luistert en dat je zoals toen weer lacht, zo verheven
En dat je zoals toen weer lacht, zo verheven

Escrita por: Francesco Guccini