Kurosawa (part. Akapellah y Ayax)
Yo estaba pálido, mirando desde el ático
Estuve to'a la noche conduciendo en automático
Haciendo embistes, como un toro en mecánico
Cambiando los manguito' en el mecánico
Su cuerpo es cálido, suave y aromático
Conozco las caricias, cada gesto es matemático
Me puse clásico, tú sabes, un romántico
Sabía sus delicias, el orgasmo es sistemático
Esta noche he pasea'o por sus caderas
He juga'o con su cintura, quería que lo supiera'
Fui en mi coche de paseo y vino ella
Yo mеzclaba la pintura, quería que lo entеndieras
Voy a vestirme con el traje de ese día
Recogerte mientras fumo de ese viaje en el tranvía
Llevarte el desayuno, el equipaje por Gran Vía
Besarte, desnudarte, aunque sé que no eres mía
Qué linda estás con ese vestido
Qué buena estás, no tiene sentido
La vi pasar desde el camerino
Le gusta el jazz y lo clandestino
También conoce a Kurosawa, debe ser el destino
Me la como, como Sorrentino
Con parmesano y un poco de vino
Yo tengo toque como un argentino
Comprendí to' como repentino
Viendo Madrid desde las torres de Florentino
Eres muy fino, tienes mucho estilo
Eso me dijo poniendo el vinilo
Estoy pensando en quedarme contigo
Por esa cuerda, andando por el filo, dilo
Yo estaba gélido, sin ánimo, algo tímido
Volé toda la madrugada en un asiento rígido
Cruzando el charco en un pájaro metálico
Tomando ansiolíticos pa'l pánico
Su voz es dulce, eran cantos de sirena que me guiaron hasta el baño donde me aguardaba ella
Sus labios carmesí, en mi jersey, dejaron huella
Esa noche literal la llevé hasta las estrellas
Por un instante fui tuyo y tú fuiste mía
Te tocaba y me sentía, como Paco de Lucía
El uniforme de azafata te lucía
Parecía una de Brazzers, todo era una fantasía
Yo apena'o y tú crecía, yo bellaco y tú lucía
El ambiente se humedecía, "dale duro" me decía
Sabe a agonía, empujándome hacia un vórtice
Envenenando mi cerebro como Cordyceps
Solo sé el nombre que coloca en el café
Es que la tensión fue tanta que nos fuimos al garete
Me dejó de recuerdo un rasguño en el cachete
Ella, en cambio, se quedó con mi cubana y mis aretes
Es una mala como Catwoman
Está conmigo, pero está sola
Ha conocido muchas personas
Pero dice que algo en mí la descontrola
Sus brasieres pasan días con mi aroma
Black Orchid de Tom Ford
Asientos de primera clase, puro confort
Va con mi Prada blanco y negro con los
Sigue llamando porque dice que la rompo, ah
Me voy a partir la boca gritando te quiero
Con los dientes del suelo haré un collar de amor sincero
Los golpes de la suerte a mí me sirven de placebo
La buena gente ya se cuenta con los dedos
Párate, piensa, respira, habla luego
Me arranco la piel a tiras y hago un tendedero
En él colgaremos mis mentiras y nuestros miedos
Esta noche voy a darte el corazón entero
Pensé en hacernos viejos, que no estarías lejos
Que te mecería cada noche en mi regazo
Te llevaría el desayuno por un beso
Que me cepillaría observando tu reflejo
Echo de menos hasta los pelos de la ducha
Me levanto muerto, pero sigo con la lucha
La gata te echa de menos, ronea y se escucha
Eché tantas monedas que reventé la hucha
Y ahora me ahorro hasta el lunar de mi sonrisa
Pido socorro desde arenas movedizas
Tengo el corazón roto, está hecho trizas
El desamor recuerda al dolor de una paliza
Dicen que salieron temprano del garito
Que les dispararon desde ese monolito
Parece que mataron a uno de los tortolitos
El otro se murió cuando se quedó solito
Pobrecitos, cuando era tan bonito
La historia se hizo leyenda, y la leyenda mito
En el varadero estoy esperando ese barquito
Para que nos vayamos más allá del infinito
Kurosawa (met Akapellah en Ayax)
Ik was bleek, kijkend vanuit de zolder
Ik heb de hele nacht op automatische piloot gereden
Aan het stoten, als een mechanische stier
De slangetjes verwisselend bij de monteur
Haar lichaam is warm, zacht en aromatisch
Ik ken de strelingen, elke beweging is wiskundig
Ik ging klassiek, je weet wel, een romanticus
Ik kende haar geneugten, het orgasme is systematisch
Vanavond heb ik gewandeld over haar heupen
Ik speelde met haar taille, ik wilde dat ze het wist
Ik reed in mijn auto en zij kwam erbij
Ik mengde de verf, ik wilde dat je het begreep
Ik ga me aankleden in het pak van die dag
Je ophalen terwijl ik rook van die rit in de tram
Je het ontbijt brengen, de bagage over de Gran Vía
Je kussen, je uitkleden, ook al weet ik dat je niet van mij bent
Wat zie je er mooi uit in die jurk
Wat ben je aantrekkelijk, het heeft geen zin
Ik zag je voorbij lopen vanuit de kleedkamer
Ze houdt van jazz en het clandestiene
Ze kent ook Kurosawa, het moet wel het lot zijn
Ik eet je op, als Sorrentino
Met Parmezaanse kaas en een beetje wijn
Ik heb flair zoals een Argentijn
Ik begreep alles als een plotselinge openbaring
Kijkend naar Madrid vanaf de torens van Florentino
Je bent heel stijlvol, je hebt veel flair
Dat zei ze terwijl ze de plaat opzet
Ik denk erover om bij je te blijven
Over die lijn, balancerend op het randje, zeg het
Ik was ijskoud, zonder energie, een beetje verlegen
Ik vloog de hele nacht in een stijve stoel
De oceaan over in een metalen vogel
Antidepressiva slikken voor de paniek
Haar stem is zoet, het waren sirenenzangen die me naar de badkamer leidden waar zij op me wachtte
Haar karmijnrode lippen lieten sporen achter op mijn trui
Die nacht nam ik haar letterlijk mee naar de sterren
Voor een moment was ik van jou en jij was van mij
Ik raakte je aan en voelde me, als Paco de Lucía
Het stewardessuniform stond je goed
Je leek wel een van Brazzers, alles was een fantasie
Ik verlegen en jij bloeide, ik ondeugend en jij straalde
De sfeer werd vochtig, "ga ervoor" zei je tegen me
Het smaakt naar pijn, me duwend naar een vortex
Mijn hersenen vergiftigend als Cordyceps
Ik weet alleen de naam die je in de koffie zet
De spanning was zo hoog dat we de bocht omgingen
Ze liet me een kras op mijn wang achter
Zij, daarentegen, ging weg met mijn Cubaanse sigaar en mijn oorbellen
Ze is een slechterik zoals Catwoman
Ze is bij me, maar ze is alleen
Ze heeft veel mensen gekend
Maar zegt dat er iets in mij haar uit balans brengt
Haar bh's blijven dagen met mijn geur
Black Orchid van Tom Ford
Eerste klas stoelen, puur comfort
Ze gaat met mijn zwart-witte Prada
Ze blijft bellen omdat ze zegt dat ik haar breek, ah
Ik ga mijn mond openbreken schreeuwend dat ik van je hou
Met de tanden van de vloer maak ik een ketting van oprechte liefde
De klappen van het geluk zijn voor mij een placebo
De goede mensen tel je al op je vingers
Stop, denk, adem, praat dan
Ik trek mijn huid in repen en maak een waslijn
Daar hangen we mijn leugens en onze angsten op
Vanavond ga ik je mijn hele hart geven
Ik dacht aan samen oud worden, dat je niet ver weg zou zijn
Dat ik je elke nacht in mijn schoot zou wiegen
Ik zou je het ontbijt brengen voor een kus
Dat ik me zou poetsen terwijl ik je reflectie bekeek
Ik mis zelfs de haren in de douche
Ik sta op als een zombie, maar blijf vechten
De kat mist je, ze miauwt en je hoort het
Ik heb zoveel munten gegooid dat ik de spaarpot heb gebroken
En nu spaar ik zelfs voor de moedervlek van mijn glimlach
Ik vraag om hulp vanuit het drijfzand
Mijn hart is gebroken, het is in stukken
De liefdesverdriet doet denken aan de pijn van een klap
Ze zeggen dat ze vroeg uit de kroeg zijn gegaan
Dat ze beschoten werden vanuit dat monoliet
Het lijkt erop dat ze een van de tortelduifjes hebben vermoord
De ander stierf toen hij alleen achterbleef
Arm zielig, toen het zo mooi was
Het verhaal werd een legende, en de legende een mythe
Bij de haven wacht ik op dat bootje
Om verder te gaan dan de oneindigheid
Escrita por: Akapellah / ayax / Prok