Feniks
Mój płomień jak wieca dopala się
Na druga stronę snu przeprawiam się
Cofa się film ostatni mija już kadr
Zapadam się
Gdy serce me zganie przestanie bić
Gdy wieko zatrzasną jak stare drzwi
Gdy ciało już ostygnie mi
Wtedy je podpal
Unoszę się lekko jak powiew mgły
Na twarzach mych bliskich widzę łzy
A ciało już ostygło mi
Więc teraz je podpal
A prochy rozsypiesz w ogrodzie swym
Ta, róże zakwitną I przypomną Ci
A nocą ja jak Fenix pojawię się
Z popiołu powstanę
Mój płomień jak wieca dopala Sie
Na druga stronę snu przeprawiam się
Cofa się film ostatni minął już kadr
Zamykam oczy
Fénix
Mi llama arde como una vela
Cruzo al otro lado del sueño
Retrocede la película, la última escena ya pasó
Me hundo
Cuando mi corazón deje de latir
Cuando la tapa se cierre como una vieja puerta
Cuando mi cuerpo se enfríe
Entonces enciéndelo
Me elevo suavemente como una brisa de niebla
En los rostros de mis seres queridos veo lágrimas
Y mi cuerpo ya se ha enfriado
Así que ahora enciéndelo
Y esparcirás las cenizas en tu jardín
Sí, las rosas florecerán y te recordarán
Y en la noche como un Fénix apareceré
De las cenizas renaceré
Mi llama arde como una vela
Cruzo al otro lado del sueño
Retrocede la película, la última escena ya pasó
Cierro los ojos