Adiós (part. Compare Flow)
Sueño que otra vez
Que esa llama que crece esté latente y que vuelva a prender
Jamás puede llover eternamente
Y es volver a tu desierto y que la sed esté patente
¿Y cómo escapo de este estrés cuando sé que es permanente?
¿Y cómo te voy a entender o a querer plenamente
Si hiciste que todo mi ser por tener fe lamente
No haberse ido de tu vida sin decirte adiós
Justo después de pedirle a Dios que te nerfee la mente
En la mía atormentada, y tantos dramas que ni siento
Y me reclama sentimientos que se estaban extinguiendo
Y este corazón en llamas voy notando que se apaga
Porque se quedó sin ganas y sin abastecimiento
Y mi alma está nublada aunque mi cara esté riendo
Y me siento un fénix que vaga aquí sin alas resistiendo
Y siempre acaba reviviendo sin un agradecimiento
En un bucle que no acaba y que se acaba repitiendo
Hace mucho que me cansé de regalarte mi tiempo
Y solo avancé fingiendo que me sobra con tener fe
Desde que llevé mi cora escacharrao a mantenimiento
No soy tu amante ni miento a mi persona por quererte
Y cuanto menos te quiero más me quiero y me valoro
Aunque por culpa de mi ego yo me hiero y me encabrono
Aunque con miedo me enamoro de tu corazón de hielo
Y yo antes de ir contigo al cielo hasta prefiero estar solo
Mejor que mal acompañao, al menos eso dicen
Pude irme y era tanto ya el apego que no quise
Y ya que aguantarte cada vez me cuesta más trabajo
Solo espero que los años que aguantemos me coticen
Las cosas que hemos perdio ahora las vemos menos grises
Te dedico versos míos para que los memorices
Hasta el día en que acabemos bajo el suelo
Siendo otro cuerpo vacío, muerto y frío
Que está lleno de lombrices
Un cuerpo lleno de lombrices
Quiero que dejes tus celos y que el pelo me lo erices
Tras una lucha contra mi ego desde los quince
Tú mandaste al carajo todo el trabajo que hice
Ahora ando desarreglado, ya no miro ni la percha
Me da igual si es merchant caro, este chalado se despecha
Con las flechas que chamamos, ¿me echas la mano derecha?
No sé ni en qué fecha estamos y este mal trago me acecha
Por ti perdí el encanto, no levanto ni sospecha
Te aprovechas de mi alma y aun así estás satisfecha
Mi autoestima te la cargas y me embargas la cosecha
Ahora voy con las mechas largas y con la barba deshecha
Y eres tú la que se ofusca porque buscas a otro tipo
Que no soy un chico atento y que no me porto bonito
Admito que no aporto pero no lo rectifico
Pues para ratitos cortos éramos dos tortolitos
Yo solo estoy contento cuando prenso mi porrito
Cuando evito mi tormento, es mi momento favorito
Lo nuestro salió F, te felicito
Pasé de alegre a depre y te crees que me precipito
Me precintó la sonrisa y mi corazón decrépito pisa
Me cuenta secretitos, se cree pitonisa
Me retumba el estrépito que el estrés simboliza
Con la esperanza del clérigo que predicó misa
No aprendí con risa, pues en las buenas no se aprende
Y si el rencor no lo pausas
¿Quién me restaura a mí la mente?
Conectar nuestras almas causa una aura equivalente
Superando nuestros traumas aún más paulatinamente
Primero me escupes, pero luego me insistes
Quiero salir del bucle, estoy en mute, muy triste
Siempre lo supe y vas de súper humilde
Mira que yo te di tute, pero tú te luciste
Vaarwel (ft. Compare Flow)
Ik droom weer eens
Dat die vlam die groeit latent is en weer ontbrandt
Het kan nooit eeuwig regenen
En het is terug naar jouw woestijn waar de dorst duidelijk is
En hoe ontsnap ik aan deze stress als ik weet dat het blijvend is?
En hoe ga ik je begrijpen of volledig van je houden
Als je ervoor zorgde dat heel mijn wezen om geloof klaagt
Niet uit jouw leven te zijn gegaan zonder je vaarwel te zeggen
Net na het bidden tot God dat hij je geest zou verlichten
In de mijne, gekweld, en zoveel drama's die ik niet eens voel
En het eist gevoelens van me die aan het uitsterven waren
En dit hart in vlammen merk ik dat het dooft
Omdat het zonder verlangen en zonder voeding is gebleven
En mijn ziel is bewolkt, ook al lacht mijn gezicht
En ik voel me een feniks die hier zonder vleugels rondzwerft
En altijd weer tot leven komt zonder dankbaarheid
In een eindeloze lus die zich steeds herhaalt
Ik ben al lang moe om je mijn tijd te geven
En ik ben alleen maar vooruit gegaan door te doen alsof ik genoeg heb aan geloof
Sinds ik mijn gebroken hart naar onderhoud heb gebracht
Ik ben niet je minnaar en ik lieg niet tegen mezelf om van je te houden
En hoe minder ik van je hou, hoe meer ik van mezelf hou en mezelf waardeer
Hoewel ik door mijn ego mezelf verwond en me kwaad maak
Hoewel ik met angst verliefd word op je ijzige hart
En ik, voordat ik met jou naar de hemel ga, blijf liever alleen
Beter dan slecht gezelschap, dat zeggen ze tenminste
Ik had kunnen gaan, maar de hechting was zo groot dat ik het niet wilde
En nu kost het me steeds meer moeite om je te verdragen
Ik hoop alleen dat de jaren die we samen doorbrengen me iets opleveren
De dingen die we verloren zien we nu minder somber
Ik wijd je mijn verzen zodat je ze kunt onthouden
Tot de dag dat we onder de grond eindigen
Als een ander leeg lichaam, dood en koud
Dat vol met wormen zit
Een lichaam vol met wormen
Ik wil dat je je jaloezie laat varen en dat je mijn haar rechtop zet
Na een strijd tegen mijn ego sinds mijn vijftiende
Jij hebt al het werk dat ik deed naar de klote geholpen
Nu loop ik onverzorgd rond, kijk niet eens naar de kapstok
Het maakt me niet uit of het dure spullen zijn, deze gek is in de war
Met de pijlen die we schoten, geef je me je rechterhand?
Ik weet niet eens welke datum het is en deze slechte ervaring achtervolgt me
Door jou heb ik de charme verloren, ik wekt zelfs geen argwaan
Je maakt misbruik van mijn ziel en toch ben je tevreden
Je verpest mijn zelfvertrouwen en verstoort mijn oogst
Nu ga ik met lange haren en een onverzorgde baard
En jij bent degene die zich opwindt omdat je naar een andere man zoekt
Die niet een attente jongen is en zich niet mooi gedraagt
Ik geef toe dat ik niets bijdraag, maar ik corrigeer het niet
Want voor korte momenten waren we twee tortelduifjes
Ik ben alleen blij als ik mijn jointje aansteek
Als ik mijn kwelling vermijd, is dat mijn favoriete moment
Wat tussen ons gebeurde is een mislukking, gefeliciteerd
Ik ging van blij naar depressief en jij denkt dat ik me overhaast
Mijn glimlach is in beslag genomen en mijn verouderde hart wordt vertrapt
Het vertelt me geheimen, het denkt dat het een waarzegster is
Het geluid van de stress weerklinkt
Met de hoop van de geestelijke die de mis preekte
Ik leerde niet met lachen, want in goede tijden leer je niet
En als je de wrok niet pauzeert
Wie herstelt mijn geest?
Onze zielen verbinden creëert een gelijkwaardige aura
Onze trauma's overwinnen we nog langzamerhand
Eerst spuug je me uit, maar dan blijf je aandringen
Ik wil uit de lus komen, ik ben op mute, heel verdrietig
Ik wist het altijd en jij doet zo super bescheiden
Kijk, ik gaf je tute, maar jij maakte het waar.