Antimatter
Silhouette
Guilty conscience
Barely hanging by a breath
Cut the lights and make me your oblivion
And I will follow
Through the phosphorescent streets
I'd give anything to be in over my head
Aftermath
Broken promises collapse
Bodies lay like shattered glass
Hold the pieces feel how nothing ever lasts
With tunnel vision fading in
How I've thirsted for the end
Pull me closer till I'm in over my head
We are broken bodies bound for each other
In the impact we become antimatter
The dust hasn't settled but we feel the decay
Torn limb from limb I am swearing your name
Our hands collide, we brace together
In the impact we become antimatter
We're waiting in the wreckage for the Sun to rise
I'm staring at the fractures no one else can see they're so complete
When morning comes will there be anyone left to find?
My vision starts to surrender as colors subvert the night
Stolen by auroras, our bodies realign
Magnetic in the impulse show me the other side
Suspended in the ether till I felt you in my chest
I know we're not alone, but I'm in over my head
We are broken bodies bound for each other
In the impact we become antimatter
The dust hasn't settled but we feel the decay
Torn limb from limb I am swearing your name
Our hands collide, we brace together
In the impact we become antimatter
Antimaterie
Silhouet
Schuldig geweten
Bijna ademloos aan een draad
Doe het licht uit en maak me jouw vergetelheid
En ik zal volgen
Door de fosforescerende straten
Ik zou alles geven om er helemaal in te duiken
Nasleep
Gebroken beloftes vallen in elkaar
Lichamen liggen als verbrijzeld glas
Houd de stukken vast, voel hoe niets ooit blijft
Met tunnelvisie die vervaagt
Hoe ik heb verlangd naar het einde
Trek me dichterbij tot ik er helemaal in zit
Wij zijn gebroken lichamen die voor elkaar bestemd zijn
In de impact worden we antimaterie
Het stof is nog niet neergedaald, maar we voelen de verrotting
Gescheurd van ledemaat tot ledemaat, ik zweer jouw naam
Onze handen botsen, we houden elkaar vast
In de impact worden we antimaterie
We wachten in het puin tot de zon opkomt
Ik staar naar de breuken die niemand anders kan zien, ze zijn zo compleet
Als de ochtend komt, zal er dan nog iemand zijn om te vinden?
Mijn zicht begint te bezwijken terwijl kleuren de nacht ondermijnen
Gestolen door aurora's, onze lichamen herschikken
Magnetisch in de impuls, laat me de andere kant zien
Hangend in de ether tot ik je in mijn borst voelde
Ik weet dat we niet alleen zijn, maar ik zit er helemaal in
Wij zijn gebroken lichamen die voor elkaar bestemd zijn
In de impact worden we antimaterie
Het stof is nog niet neergedaald, maar we voelen de verrotting
Gescheurd van ledemaat tot ledemaat, ik zweer jouw naam
Onze handen botsen, we houden elkaar vast
In de impact worden we antimaterie