395px

Loki

Skálmöld

Loki

Nóttin kemur og nístir inn í bein,
Nú í fjarska ég heyri hana gráta.
Elsku systir, sem alltaf varst svo hrein,
Ekkert vildi ég fyrir koma láta.
Löngum stundum þar léku saman börn,
Lítil systkin sem óðinn hafðI skapað.
Brást ég illa og brynhildi hef tapað.

Loki!
þEtta er hans vilji.
Loki!
Veit þó ekki skilji.
Loki!
Tæra vildi taka
Loki!
Trú, og hana þjaka.

Engan höfðum og alltaf vorum snauð,
Ekkert virtist þó systkinunum granda.
Vissi ekki að vísan átti auð,
Vesæll húki og hlusta á mig anda.
Börn hans loka, ég barðist við þau öll,
Batt og særðI og kynntist sumum náIð.
Hetjan þessi sem fer um víðan völl
Er vesæll maður sem getur ekki dáIð.

Loki!
Systur mína seldi.
Loki!
Sit ég undir feldi.
Loki!
Harma mun ég hefna.
Loki!
Hatursloforð efna.

Tilveruna tryllingur skekur,
Tregafleyg í hjarta þitt rekur.
Haldið þrengist,
Hildur engist.
Hráki snáksins andlitið þekur.

Endalaust munt þrautina þreyja,
þÚ skalt kveljast mest allra meyja.
Alla daga
Illt mun naga
Auma sál sem fær ekki að deyja.

Næra sinnið, heiðna hata,
Heimskir óðin lofa.
Tæra sálu árar ata,
Aldrei skaltu sofa.

Ég er loki, ég er loki,
þÚ ert undir mínu oki,
Hilmar baldursson.

Græsku beitum, sjaldan sefast
Sorgir þegar vinnum.
Gæsku sína alltaf efast,
Ekki duginn finnum.

Ég er loki, ég er loki,
þÚ ert undir mínu oki,
Hilmar baldursson.

Sæta engra veldur vopni,
Vondu udnir oki.
Vætta miðgarðs augu opni,
Óðinn heitir loki.

Ég er loki, ég er loki,
þÚ ert undir mínu oki,
Hilmar baldursson

Loki

La noche llega y se desliza en los huesos,
Ahora en la distancia la escucho llorar.
Querida hermana, que siempre fuiste tan pura,
No quería dejar que nada te afectara.
Por mucho tiempo jugamos juntos como niños,
Pequeños hermanos que Odín había creado.
Me equivoqué y a Brynhild he perdido.

¡Loki!
Este es su deseo.
¡Loki!
Aunque no entienda.
¡Loki!
Quería corromper
¡Loki!
La fe, y atormentarla.

Sin cabeza y siempre éramos pobres,
Parecía que nada dañaba a los hermanos.
No sabía que la fortuna tenía un dueño,
El desdichado Húki y escuchaba mi aliento.
Sus hijos cierran, luché contra todos ellos,
Golpeado y herido y conocí a algunos de cerca.
Este héroe que va por el vasto campo
Es un hombre desdichado que no puede morir.

¡Loki!
Vendió a mi hermana.
¡Loki!
Me siento bajo su manto.
¡Loki!
Voy a vengar la aflicción.
¡Loki!
Cumpliré la promesa de odio.

La realidad se tambalea con magia,
La lentitud en tu corazón se arrastra.
La esperanza se estrecha,
La batalla no cesa.
La cara del serpiente se revela.

Infinitamente sufrirás la prueba,
Deberás atormentarte más que todas las doncellas.
Todos los días
El mal te corroerá
Un alma herida que no puede morir.

Alimenta tu odio pagano,
Los tontos alaban a Odín.
Corroe las remos del alma,
Nunca debes dormir.

Soy Loki, soy Loki,
Estás bajo mi yugo,
Hilmar Baldursson.

Con las mordeduras griegas, rara vez se calman
Las penas cuando trabajamos.
Dudamos siempre de nuestra inocencia,
No encontramos consuelo.

Soy Loki, soy Loki,
Estás bajo mi yugo,
Hilmar Baldursson.

La dulzura no vence al arma,
Los malos ojos se abren.
El guardián de Midgard abre los ojos,
Odín se llama Loki.

Soy Loki, soy Loki,
Estás bajo mi yugo,
Hilmar Baldursson

Escrita por: