Hana Ni Ame Wo, Kimi Ni Uta Wo
夜明けに眠る日々はいつからだろう
yoake ni nemuru hibi wa itsukara darou
窓の向こう深い雨の音混ざるリズム
mado no mukou fukai ame no neto mazaru rizumu
傷も過ちも死も夢も今も
kizumo ayamati mo shi mo yume mo ima mo
この醜い人生もごらく、と歌にしたんだ
kono minikui jinsei mo goraku, to uta ni shitanda
五千部の上に音した日々も
gosenbu no ue ni oto shita hibi mo
書き止めた言葉すらも捨てたんだよ
kaki tometa kotoba sura mo sutetandayo
だけど違うこんな景色（世界）はまるで
dakedo tigau konna keshiki (sekai) wa marude
色のない世界だ
iro no nai sekai da
ほら花に雨を
hora hana ni ame wo
そして
soshite
君に歌を
kimi ni uta wo
どうかこのまま命が終わるまで
douka kono mama inoti ga owaru made
何度傷をえぐって消えぬ過去を乗って
nando kizu wo egutte kienu kako wo norotte
それで何かが変わる気がしたんだ
sorede nani kaga kawaru kigashitanda
音楽で世界を救うなんて盛りだけど
ongaku de sekai wo sukuu nante mori dakedo
夢に、愛に、神様に何が救える
yumeni, ai ni, kamisama ni nani ga sukueru?
いつたって歌を共せばそこに舞うがいる
itsutatte uta wo tomo seba soko ni buku ga iru
そうだったただそれだけで僕は救われていたんだ
soudatta tada soredake de boku wa suku wareteitanda
生きる残り時間とかしょうみきげんとか
ikiru nokori jikan toka shyoomikigen toka
明日の予防白紙の手紙もどうでもいいや
asu no yobou hakushi no tegami mo doudemoii ya
ノートに書きなぐる霜いつもそうだ
no-to ni kaki naguru shimo itsumo souda
正しいとかわかりやしないまま歌にしたんだ
tadashii toka wakari ya shinai mama uta ni shitanda
窓かな月の夜に奏でし言葉と
mado kana tsuki no yoru ni kanadeshi kotoba to
内ない心臓の鼓動で踊ろう
kainai shinzou no kodoude odorou
人らひく生てそうしてくたばる
hito rahiku ikite soushitekutabaru
それで見たされるの
sorede mita sareruno?
ほら花に雨を
hora hana ni ame wo
そして
soshite
君に歌を
kimi ni uta wo
どうかこのまま命が終わるまで
douka kono mama inoti ga owaru made
何度生てみたって同じ道を辿って
nando ikite mitatte onaji miti wo tadotte
僕はまだ見ぬ明日に夢見てしまうんだろう
boku wa mada minu asu ni yume mite shimaundarou
自分を騙し大人になるならいいしょう僕は子供でいい
jibun wo damashi otona ni naru nara iishyou boku wa kodomo de ii
でも時にはあゆみを止めて少し泣いてもいいかな
demo toki ni wa ayu mi wo tomete sukoshi naite mo iikana
ほら花に雨を
hora hana ni ame wo
そして
soshite
君に歌を
kimi ni uta wo
どうかこのまま命が終わるまで
douka kono mama inoti ga owaru made
何度傷をえぐって消えぬ過去を乗って
nando kizu wo egutte kienu kako wo norotte
それで何かが変わる気がしたんだ
sorede nani kaga kawaru kigashitanda
今夜に明けをその心に愛を
ima yoru ni ake wo sono kokoro ni ai wo
そうだ人はそうして生ていくんだ
souda hito wa soushite ikiteikunda
紡いだ言葉も奏でる旋律
tsumuida kotoba mo kana deru senritsu
何もかも伝えるには足りないよな
nanimo kamo tsutaeru ni wa tarinaiyona
音楽で世界を救うなんて馬鹿みたいな
ongaku de sekai wo sukuu nante baka mitai na
夢に夢見ていたのはどこのドイツだ
yume ni yume mite itano wa dokono doitsuda
運命も明日も終わりも僕らは知らない
unmei mo asu mo owari mo bokura wa shiranai
もう一層壊れるくらい命を奏で歌う
mouisso kowareru kurai inoti wo kanade utau
花に雨を君に歌を
hana ni ame wo kimi ni uta wo
褪せた夢に僕らの色をつけよう
aseta yume ni bokura no iro wo tsukeyou
Bloem en Regen, Lied voor Jou
Wanneer zijn die dagen begonnen, dat ik sliep bij het ochtendgloren?
De ritmes vermengen zich met het diepe geluid van de regen buiten het raam.
Wonden, fouten, de dood, dromen, en het heden,
Zelfs dit lelijke leven heb ik omgevormd tot een lied.
De dagen die ik op vijfduizend exemplaren heb vastgelegd,
Zelfs de woorden die ik opschreef heb ik weggegooid.
Maar dit is anders, dit landschap (de wereld) is als
Een wereld zonder kleur.
Kijk, regen voor de bloemen,
En
Een lied voor jou.
Laat het alsjeblieft zo zijn tot het einde van mijn leven.
Hoe vaak ik ook wonden opkrab, de onvergetelijke verleden,
Ik had het gevoel dat er iets zou veranderen.
Het klinkt misschien belachelijk om de wereld met muziek te redden,
Maar wat kan er gered worden door dromen, liefde, of God?
Altijd, als we samen zingen, zijn er dansers daar,
Ja, dat was het, alleen dat al maakte me gered.
De resterende tijd van leven of de houdbaarheidsdatum,
De blanco brief voor morgen, het maakt me niet uit.
Ik krabbel altijd in mijn notitieboek, zo is het altijd,
Zonder te weten wat juist is, heb ik het omgevormd tot een lied.
Laten we dansen op de woorden die ik op een maanachtige nacht heb gespeeld,
Met de hartslag van een leeg hart.
Mensen leven zo en sterven zo,
En dat is wat hen vervult.
Kijk, regen voor de bloemen,
En
Een lied voor jou.
Laat het alsjeblieft zo zijn tot het einde van mijn leven.
Hoe vaak ik ook probeer te leven, ik volg dezelfde weg,
Zal ik blijven dromen van een morgen die ik nog niet heb gezien?
Als ik mezelf bedrog en volwassen word, is dat goed, ik ben blij als kind te zijn.
Maar soms is het ook goed om even stil te staan en te huilen.
Kijk, regen voor de bloemen,
En
Een lied voor jou.
Laat het alsjeblieft zo zijn tot het einde van mijn leven.
Hoe vaak ik ook wonden opkrab, de onvergetelijke verleden,
Ik had het gevoel dat er iets zou veranderen.
Vanavond, de dageraad in je hart, liefde,
Ja, zo leven mensen verder.
De woorden die we hebben gesponnen en de melodieën die we spelen,
Het is nooit genoeg om alles over te brengen.
Het klinkt misschien dom om de wereld met muziek te redden,
Wie droomde er van zulke dromen, waar komt dat vandaan?
We weten niets van ons lot, morgen of het einde,
We spelen en zingen ons leven tot het breekpunt.
Regen voor de bloemen, een lied voor jou,
Laten we onze vervaagde dromen kleur geven.