Ano Yo Iki No Bus Ni Notte Saraba
あの世行きのバスに乗ってさらば
anoyo-iki no basu ni notte saraba
おさないころ あやめたいのちは かぞえきれず
osanai koro ayameta inochi wa kazoe kirezu
ちいさないのちを ほうむっては へいぜんとわらって きろについた
chiisana inochi o houmutte wa heizento waratte kiro ni tsuita
いまになって かんがえたら まっさきにしぬのは わたしでよかった
ima ni natte kangaetara massaki ni shinu no wa watashide yokatta
うらうらとしたまわりの空気が黒手
uraura to shita mawari no kuuki ga kokute
存在価値を奪うでしょ
sonzai kachi o ubaudesho
せいめいせんとかむだにながいだけで
seimei-sen toka muda ni nagai dake de
なにのやくにもたたないただのしわだよ
nani no yaku ni mo tatanai tada no shiwada yo
こころのおくがしょうもないじんせいかんをなげいているの
kokoro no oku ga shoumonai jinseikan o nageite iru no
みみにささるりそうはきすてて
mimi ni sasaru risou haki sutete
きえてしまいたい しょうがいなんてもんに どんなあたいがついて
kiete shimaitai shougai nante mon ni don’na atai ga tsui te
じこちゅうしんてきだって？ おもいのかけらもしらないで
jiko chuushin-teki datte? omoi no kakera mo shiranai de
どおせむこうすうじゅうねん たったさきではけむたがれて
doose mukou suu juu-nen tatta sakide wa kemutagarete
ならわたしをさしてころして うばってさって
nara watashi o sashite koroshite ubatte satte
あの世行きのバスに乗ってさらば
anoyo-iki no basu ni notte saraba
おさないころばかにされたこともわすれきれず
osanai koro baka ni sa reta koto mo wasure kirezu
みにおぼえのないりふじんさがあたまからはなれてくれないんだ
mi ni oboe no nai rifujin-sa ga atama kara hanarete kurenai nda
いまになってかんがえたらなぜのみこんだのか
ima ni natte kangaetara naze nomikonda no ka
はむかえばよかった
hamukaeba yokatta
もやもやとした人ごみの中をはって
moyamoya to shita hitogomi no naka o hatte
存在価値を示すのよ
sonzai kachi o shimesu no yo
こうふくろんとかむだにふかいだけで
koufuku-ron toka muda ni fukai dake de
なにのやくにもたたないただのもじだよ
nani no yaku ni mo tatanai tada no mojida yo
あさいこころがぱっとしないしょうそうかんにかられているの
asai kokoro ga pattoshinai shousou-kan ni kara rete iru no
ときだけがたってもどれないな
toki dake ga tatte modorenai na
消えてしまいたい 生涯なんてもんに どんな目が生えて
kiete shimaitai shougai nante mon ni don’na me ga haete
めんどくさい奴だって？ お前の声とかいらないわ
mendoukusai yatsu datte? omae no koe toka iranai wa
どうせ向こう数十年 たった先まで持ち越すだけ
doose mukou suu juu-nen tatta saki made mochikosu dake
なら私を差し出して 殺して奪って去って
nara watashi o sashite koroshite ubatte satte
きえてしまいたい しょうがいなんてもんに いみはあるんですか
kiete shimaitai shougai nante mon ni imi wa aru ndesu ka
きえてしまいたい しょうがいなんてもんに ゆめはあるんですか
kiete shimaitai shougai nante mon ni yume wa aru ndesu ka
ないじゃん
naijan
消えてしまいたい 生涯なんてもんに どんな価値がついて
kiete shimaitai shougai nante mon ni don’na atai ga tsui te
つらいよね わかるよ だって？ わかったようなこと言わないで
tsurai yo ne wakaru yo datte? wakatta youna koto iwanaide
どうせ向こう数十年 たった先でも 嘆いていて
doose mukou suu juu-nen tatta saki demo nageite ite
なら私を差し出して 殺して奪って去って
nara watashi o sashite koroshite ubatte satte
それがわたしにできる最初で最後の悪役だ
sore ga watashi ni dekiru saisho de saigo no waruagakida
あの世行きのバスに乗ってさらば
anoyo-iki no basu ni notte saraba
でもわたしはくいてさけんであめがふって
demo watashi wa kuite sakende ame ga futte
Op de bus naar het hiernamaals
In mijn kindertijd telde ik de levens die ik niet kon tellen
Ik begroef een klein leven en lachte gewoon verder, ik kwam aan op de kreet
Nu ik erover nadenk, was het goed dat ik als eerste stierf
De lucht om me heen is zo donker
Het neemt mijn bestaanswaarde weg
Het leven is gewoon een lange, nutteloze strijd
Het is gewoon een rimpel die nergens voor dient
De diepte van mijn hart huilt om een zinloos leven
Het klinkt als een schreeuw die ik wil wegspugen
Ik wil gewoon verdwijnen, wat voor waarde heeft zo'n leven?
Ben ik egoïstisch? Jij weet niet eens wat ik voel
Uiteindelijk, over tientallen jaren, word ik gewoon genegeerd
Als dat zo is, steek me dan maar neer en neem me mee
Op de bus naar het hiernamaals, vaarwel
In mijn kindertijd werd ik belachelijk gemaakt, dat vergeet ik niet
Die onverklaarbare lelijkheid laat me niet met rust
Nu ik erover nadenk, waarom heb ik het geslikt?
Ik had me moeten verzetten
Kruipend door de verwarrende menigte
Toon ik mijn bestaanswaarde
Het geluk is gewoon een diepere leugen
Het zijn gewoon woorden die nergens voor dienen
Mijn oppervlakkige hart wordt gevangen door een sombere gedachte
Zelfs als de tijd verstrijkt, kan ik niet terug
Ik wil gewoon verdwijnen, wat voor ogen heeft zo'n leven?
Ben ik een lastig geval? Ik heb jouw stem niet nodig
Uiteindelijk, over tientallen jaren, blijft het gewoon hangen
Als dat zo is, bied me dan maar aan, steek me neer en neem me mee
Ik wil gewoon verdwijnen, heeft zo'n leven enige betekenis?
Ik wil gewoon verdwijnen, heeft zo'n leven enige droom?
Nee, dat heeft het niet
Ik wil gewoon verdwijnen, wat voor waarde heeft zo'n leven?
Het is moeilijk, ik begrijp het, toch? Zeg geen dingen die je niet begrijpt
Uiteindelijk, over tientallen jaren, blijf ik gewoon klagen
Als dat zo is, bied me dan maar aan, steek me neer en neem me mee
Dat is het enige wat ik kan doen als de slechterik
Op de bus naar het hiernamaals, vaarwel
Maar ik wil schreeuwen en het regent.