Kai Sirpsta Vysnios Suvalkijoj
Kai sirpsta vysnios suvalkijoj raudonos kad pravirkt gali
rasa ten lasa nuo leliju lyg dalgio asmenys gaili
ir pjauna sirdi tarsi dobila lyg gyvuonies lyg pasaknu
o vakarais kazko taip tolima kazko nnera kazko nera lyg artimu
tokia tyla gyvyben smelkias kasdienio zidinio ugnis
tokia daina kad uzsimerke dainuodami lyg mirdami
lyg pasaknu ten pjauna sirdi ten teka vandenys liudnai
ir dulkes vieskeliu dar siltos tarsi sodybu pelenai
kai sirpsta vysnios suvalkijoj raudonos kad pravirkt gali
rasa ten lasa nuo leliju lyg dalgio asmenys gaili
ir pjauna sirdi tarsi dobila lyg gyvuonies lyg pasaknu
o vakarais kazko taip tolima kazko nnera kazko nera lyg artimu
Cuando caen las cerezas en Suvalkija
Cuando caen las cerezas en Suvalkija, rojas que pueden hacer llorar
allí el rocío cae de los lirios como las hojas de una daga
y corta el corazón como una hoz como las raíces de la vida
y por las noches algo tan distante algo que no está allí algo que no está como cercano
tal silencio, la vida se desvanece, el fuego diario del hogar
tal canción que al cerrar los ojos cantamos como si estuviéramos muriendo
como las raíces allí cortan el corazón allí fluyen las aguas tristemente
y el polvo de los caminos aún cálido como las cenizas de las casas
Cuando caen las cerezas en Suvalkija, rojas que pueden hacer llorar
allí el rocío cae de los lirios como las hojas de una daga
y corta el corazón como una hoz como las raíces de la vida
y por las noches algo tan distante algo que no está allí algo que no está como cercano