395px

Het Moet Wel Liefde Zijn

Yoon Do Hyun

It Must Have Been Love

ibyeol-eun mannamboda cham swiungeongabwa
chagabgimanhan salam

nae mam da gajyeogan geol
wae alji moshana
bogo sip-eun geu salam

salanghaessnabwa! ij-eul su eobsnabwa!
jakku saeng-gagna gyeondil suga eobs-eo

huhoe hanabwa, neol gidalinabwa!
tto nado mollae gaseum seolleeowa
jeogi neol dalm-eun dwis moseub-e

gieog-eun gyejeolttala heut-eojyeo gagessji
chagabgimanhan salam

bin gaseum aetaeumyeo
nan gidaligessji
eoseolpeun nae salang-eun

salanghaessnabwa! ij-eul su eobsnabwa!
jakku saeng-gagna gyeondil suga eobs-eo

huhoe hanabwa, neol gidalinabwa!
tto nado mollae gaseum seolleeowa
jeogi neol dalm-eun dwis moseub-e

gieog-eun gyejeolttala heut-eojyeo gagessji
chagabgimanhan salam

bin gaseum aetaeumyeo nan gidaligessji
eoseolpeun nae salang-eun

mosdoege nun dollimyeo oemyeonhan
ni moseub moleun cheog hallae
hanbeonjjeum-eun nal dwidol-a bomyeo
apahaessda mid-eullae

baboingabwa! hanmadi moshaneun
jal jinaenyaneun geu swiun insado

haengboghangabwa! yeojeonhan misoneun
jakkuman nal jag-ajige mandeul-eo
meol-eojineun ni moseubcheoleom

eonjenga daleun salam mannage doegessji
neol dalm-eun misojisneun

hajiman geu salam-eun niga anilaseo
waenji seulpeul geos gat-a

ij-eul su eobsneun salam
woo

Het Moet Wel Liefde Zijn

Het is moeilijker dan het lijkt
om iemand te vinden die zo zacht is.

Wat ik in mijn hart heb,
waarom kan ik het niet weten?
Ik wil die persoon zien.

Ik heb van je gehouden! Het lijkt wel alsof het niet kan!
Ik kan niet stoppen met denken aan de dagen.

Ik heb spijt, ik wacht op jou!
Ook al weet ik het niet, mijn hart is in de war.
Daar ben je, met je rug naar me toe.

Herinneringen vervagen, ze worden zwart-wit.
Zo'n zachte persoon.

Met een lege ruimte in mijn hart,
zal ik op je wachten.
Mijn onhandige liefde.

Ik heb van je gehouden! Het lijkt wel alsof het niet kan!
Ik kan niet stoppen met denken aan de dagen.

Ik heb spijt, ik wacht op jou!
Ook al weet ik het niet, mijn hart is in de war.
Daar ben je, met je rug naar me toe.

Herinneringen vervagen, ze worden zwart-wit.
Zo'n zachte persoon.

Met een lege ruimte in mijn hart, zal ik op je wachten.
Mijn onhandige liefde.

Ik kan niet geloven dat ik zo dom ben,
je gezicht niet kunnen herkennen.
Een keer, als ik omdraai, voel ik de pijn,
kan ik het geloven?

Ik ben zo dom! Ik kan geen woord zeggen,
ik leef gewoon met die zachte glimlach.

Ik ben zo gelukkig! Je glimlach is zo mooi,
het maakt me steeds weer blij.
Jouw gezicht lijkt wel te vervagen.

Ooit zal ik weer iemand ontmoeten,
met een glimlach zoals die van jou.

Maar die persoon ben jij niet,
het lijkt wel alsof het verdrietig is.

Een persoon die niet meer kan zijn.
woo

Escrita por: