Intro
I al final la mata
L'assasí de maleta I corbata
Eixe paper que portava el verí
Eixos decrets que son bales de plata
Aquell gestor va desfer el camí
La desnonaren d'allí de sa casa
El mercat marca les normes, I en fi
Ara la vida la venen barata
Al mateix temps un xic grava una cosa
Una motet, una platja, una llosa
Sobre els seus muscles per coses d'abans
Parla d'amor I detesta el romanç
Parla de penes quan odia les seues
Controla el ritme, l'estil, eixes merdes
No té valor per trencar les cadenes
No té l'estómag pa cumplir les normes
I vol deixar fer, I fer si li deixen
I no vol ser uno més d'eixos jutges
Que ara ja és, perquè és lletra I discurs
Perquè és imatge, és llei, és producte
Idolatría, despreci, complot
Hi haurà castig o hi haurà recompensa
A tir de pedra teniu al ninot
La cirugía del crític comença
Crea, lluita maniquea
El mon plorant, tu davant: Quet
Crea, puja la marea
Obri les vel•les I arrea
Einleitung
Am Ende die Mauer
Der Mörder mit Koffer und Krawatte
Das Papier, das das Gift trug
Diese Dekrete sind Silberkugeln
Jener Verwalter hat den Weg zerstört
Sie haben sie aus ihrem Haus geworfen
Der Markt diktiert die Regeln, na ja
Jetzt verkaufen sie das Leben billig
Zur gleichen Zeit filmt ein Typ etwas
Ein Liedchen, ein Strand, ein Grabstein
Auf seinen Schultern wegen vergangener Dinge
Spricht von Liebe und verachtet das Romantische
Spricht von Kummer, obwohl er seine hasst
Kontrolliert den Rhythmus, den Stil, diesen Mist
Hat keinen Mut, um die Ketten zu sprengen
Hat nicht den Magen, um die Regeln zu befolgen
Und will einfach machen, wenn man ihn lässt
Und er will nicht einer von diesen Richtern sein
Was er jetzt schon ist, denn es ist Text und Diskurs
Denn es ist Bild, es ist Gesetz, es ist Produkt
Idolatrie, Verachtung, Komplott
Es wird Strafe oder Belohnung geben
In Steinwurfweite habt ihr die Puppe
Die Chirurgie des Kritikers beginnt
Schaffe, kämpfe manichäisch
Die Welt weint, du davor: Halt's Maul
Schaffe, steig die Flut
Öffne die Segel und hau rein